بدعهدی‌های یک «حقوقدان»
پایگاه خبری اختبار- در ۷ اسفندماه ۱۳۳۱ «لایحه قانونی استقلال کانون وکلای دادگستری» توسط دکتر محمد مصدق، نخست‌وزیر وقت، تصویب شد. در اسفندماه سال ۱۳۳۳ کمیسیون مشترک مجلسین سنا و شورای ملی نیز لایحه مزبور را با تغییراتی تحت عنوان «لایحه استقلال کانون وکلای دادگستری» تصویب نمود.
وکلای دادگستری روز ۷ اسفند را به‌عنوان سالگرد استقلال کانون وکلای دادگستری در ایران و روز وکیل‌مدافع پاس می‌دارند و تلاش برای ثبت این روز در تقویم رسمی کشور در سالیان گذشته در جریان بوده است.
پس از انتخاب حجت‌الاسلام حسن روحانی به‌عنوان رئیس‌جمهور کشور در سال ۱۳۹۲ و تأکید او بر وجهه خود به‌عنوان یک «حقوقدان» امیدها به ارتقای جایگاه کانون‌های وکلا بالا گرفت. به‌ویژه این که روحانی خود سابقه عضویت در کانون وکلای دادگستری مرکز را از سال ۱۳۸۶ داشته است.
در سال ۱۳۹۴، علی نجفی توانا، رئیس وقت کانون وکلای دادگستری مرکز، با ارسال نامه‌ای به رئیس‌جمهور از وی خواست «روز هفتم اسفند به‌عنوان روز استقلال کانون وکلا در هیأت دولت مطرح و پس از تصویب در تقویم رسمی درج گردد.»
متعاقباً، این درخواست از دفتر رئیس‌جمهور به دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی ارسال شد تا پس از بررسی، «اقدام لازم معمول شود.»
درخواستی که نتیجه مشخصی در پی نداشت.
در اسفندماه ۱۳۹۵ جشن استقلال کانون وکلای کانون مرکز با حضور حسن روحانی برگزار شد و در این مراسم، ردای وکالت بر دوش رئیس‌جمهور انداخته شد.
روحانی ضمن سخنان پر شوری با تأکید بر اهمیت استقلال کانون وکلای دادگستری، اعلام کرد: «به عنوان رییس شورای عالی انقلاب فرهنگی قول می‌دهم این موضوع را در جلسه شورای عالی انقلاب فرهنگی مطرح کنم تا روز هفتم اسفند به عنوان روز وکیل در تقویم نام‌گذاری شود.»
یک سال بعد (۱۱ اسفند ۱۳۹۶) لعیا جنیدی، وکیل و معاون حقوقی رئیس‌جمهور، خبر داد که برای ثبت روز ملی وکیل در تقویم ایران به رئیس‌جمهور نامه‌ای نوشته و بعد از موافقت روحانی، درخواست به شورای انقلاب فرهنگی تقدیم شده است.
با گذشت دو سال از «قول» رئیس‌جمهور و یک سال از درخواست معاون حقوقی وی، از نتیجه رسیدگی به درخواست تعیین روز وکیل‌مدافع در تقویم رسمی کشور خبری در دست نیست.
.
