پایگاه خبری اختبار- امیرمحمد موسوی متولد سال ۱۳۷۸ و دانش‌آموخته دانشگاه فردوسی مشهد است که در آزمون کارشناسی ارشد ۱۴۰۱ رتبه ۱ را در رشته حقوق جزا و جرم‌شناسی کسب کرده و تصمیم دارد تا دوره کارشناسی ارشد را نیز در همین دانشگاه طی کند.
زمان آغاز مطالعه آزمونی
من مطالعه ازمون ارشد را از نیمه بهمن سال ۱۴۰۰ یعنی درست بعد از اتمام امتحانات ترم پایانی دانشگاه شروع کردم، تا انتهای اردیبهشت که موعد کنکور بود. تمام آمادگی من در همین بازه ۳ و ماه و نیمی شکل گرفت. البته تمام این مدت نیز مطالعه نمی‌کردم. دو سه هفته اول تطبیق دادن خودم با شرایط مطالعه کنکوری سخت و زمان بر بود و بازدهی بالایی نداشت، دو هفته پایانی نیز ساعات مطالعه را کاهش دادم لذا خالص بازه ای که مطالعه کردم کمتر از سه ماه است.
به نظرم همین مدت زمان برای حصول آمادگی کامل شرکت در کنکور کافی است و داوطلبان هیچ نگرانی بابت کمبود وقت نداشته باشند. درمدت زمان‌های کم نیز می‌توان بهترین نتایج را گرفت و هر عذر و بهانه‌ای در مورد کمبود وقت به نظرم صرفا توجیه است.
از آنجایی که حجم منابع کنکور ارشد بسیار کمتر از کنکور کارشناسی است (کمتر از یک سوم) لذا زمان مطالعه نیز به طبع کمتر می‌شود و منطقاً نیز همین مدت حدوداً سه ماهه کفایت میکند.
البته من به داوطلبین توصیه نمی‌کنم صرفاً سه ماه درس بخوانند و لزوماً شرایط همه با هم یکسان نیست؛ اما اکیدا توصیه می‌کنم بازه آمادگی و مطالعه برای کنکور را برای خود فرسایشی نکنند. شروع به مطالعه از ماه‌ها قبل از کنکور (مثلا از ابتدای تابستان) باعث می‌شود داوطلب در یکی دو ماه منتهی به کنکور توان خود را از دست داده و اصطلاحاً کم بیاورد و در نتیجه در مهمترین زمان از بقیه جا می‌ماند. داوطلبی که تنها سه یا چهار ماه مانده به کنکور شروع به مطالعه میکند در ماه پایانی در اوج انرژی و آمادگی قرار میگیرد اما داوطلبی که ماه هاست برای آمادگی تلاش میکند در حساس‌ترین مقطع انرژی کم میاورد.
حداقل برای من که این چنین است اما اگر کسی اطمینان دارد که می‌تواند ماه‌های متوالی آمادگی خود را حفظ کند می‌تواند از هر زمانی که مایل است کار خود را شروع کند.
بیشتر بخوانید:
گفت‌وگو با مجید ستاریان، رتبه ۱ آزمون کارشناسی ارشد ۱۴۰۱ (حقوق عمومی)
گفت‌وگو با حسین عسگری، رتبه ۱ آزمون کارشناسی ارشد ۱۴۰۱ (حقوق خصوصی)
تاثیر پایه علمی در کسب رتبه برتر
من شخصا در دوره کارشناسی معدل بالایی داشتم (۱۹/۵) و در بین تمامی دروس نیز توجه و علاقه ویژه ای به دروس کیفری داشتم اما حقیقت این است که «پایه قوی» هیچ تاثیری در کنکور ندارد. تکرار می‌کنم مطلقا هیچ تاثیری ندارد. چرا که مطالعه کنکوری اساساً از جنس دیگری است و نوع دیگری از دانش و معلومات را می‌طلبد.
برایتان مثال میزنمٰ شما از من می‌پرسید شروع به جرم یعنی چه؟ من بر اساس پایه علمی به شما میگویم شروع به جرم مفهومی است نسبتاً نوین در حقوق کیفری نشانگر دور شدن از رویکردهای انفعالی مبارزه با جرم. به جای اینکه حقوق کیفری منتظر بماند تا جرم اتفاق بیفتد بعد برای مجازات دست به کار شود خاکریز خود را عقب تر برده و اقداماتی را قبل از وقوع جرم، برای جلوگیری از جرم جرم انگاری میکند و غیره. اما این اطلاعات هیچ ثمره ای برای من در تست‌های کنکوری ندارد.
نمیخواهم وارد بحث‌های ریشه ای شوم و کاری به درست یا غلط بودن سبک طراحی سوالات کنکور ندارم. اما برای اینکه من بتوانم به تست‌های مربوط به شروع جرم در کنکور پاسخ دهم باید مواد ۱۲۲ الی ۱۲۴ قانون مجازات را به دقت و اصطلاحاً مو به مو حفظ کنم؛ میزان دقیق مجازات‌های شروع به جرم و خلاصه کلمه به کلمه ای که در این مواد آمده است را.
اینجاست که متوجه می‌شویم پایه علمی داوطلب در پاسخ دادن به تست کنکوری عملا بی تاثیر است و داوطلب کنکور از صفر برای مطالعه شروع میکند. من هم که از نیمه بهمن شروع به مطالعه کردم با این تفاسیر از صفر شروع کردم.
هدفم هم از گفتن این حرف ها ترساندن داوطلبان نیست بلکه برعکس دلگرمی دادن به آنان است. حتی اگر هیچ گونه پایه علمی نیز نداشته باشید هیچ نگرانی نداشته باشید. ظرف مدت اندکی می‌توانید تمام تسلط و آمادگی مورد نیاز را کسب کنید.
شیوه و ساعات مطالعه
در هر روز حداکثر ۷ الی ۸ ساعت مطالعه میکردم. از آنجایی که بیشتر حوصله و انرژِی مطالعاتی‌ام نیز از صبح تا ظهر است لذا از ۷ و نیم صبح مطالعه را شروع میکردم، درست مثل زمان‌بندی کلاس‌های مدرسه، تا ۲ و ربع ظهر.
بعد از ۲ ظهر تا شب نیز نهایتاً ۱ تا ۲ ساعت بیشتر مطالعه میکردم. همه عناوین را هم به موازات هم می‌خواندم. نه به این صورت که اول سراغ فلان درس برم و بعد از اتمام کل آن بروم سراغ کتاب بعدی و… . مطالب را هم به صورت اساسی حفظ میکردم. به این صورت که انگار ساعت بعد قرار است همان را امتحان دهم.
به طور خلاصه، تا یک مطلب را کامل مسلط نمی‌شدم سراغ مطلب بعدی نمی‌رفتم. چون روش مطالعه برخی افراد خواندن سبک‌تر و اصطلاحاً روزنامه‌واری ولی با تعداد دفعات مرور زیاد است که من این روش را نمی‌پسندم.
منابع مطالعه برای آزمون کارشناسی ارشد
منابع مطالعاتی من به لحاظ تعداد بسیار کم بود. تقریبا می‌توانم بگویم فقط دو کتاب خواندم؛ «شرح جامعه قانون مجازات» و «شرح جامع قانون آیین دادرسی کیفری» هر دو از جناب آقای احمد غفوری. کتاب‌های معروفی هم هستند و اکثر داوطلبین این کتاب ها را می‌شناسند.
در اینجا نکته بسیار مهمی که می‌خواهم به همه داوطلبین توصیه بکنم این است که برای آمادگی کنکور اصلاً سراغ کتاب‌های دست اول رشته حقوق جزا نروند. کتاب‌هایی مثل دوره جزای عمومی دکتر اردبیلی، کتاب‌های دکتر میرمحمد صادقی، آقایی‌نیا، دکتر خالقی و…. این کتاب‌ها بسیار ارزشمند هستند و دانشجو برای تقویت پایه علمی خود باید در طول ترم‌های دوره کارشناسی آن ها را مطالعه کند اما مناسب مطالعه کنکوری نیستند. چرا که همانطور که پیشتر توضیح دادم مطالعه برای کنکور از جنس دیگری است.
مطالعه کنکوری سبک خودش را می‌خواهد و برای سه درس جزای عمومی، اختصاصی و آیین دادرسی کیفری بهترین کتاب‌ها همین دو کتاب جناب آقای غفوری است که به‌صورت طبقه بندی شده تمام مطالب را پوشش داده‌اند و دانشجو را از مطالعه هر کتاب دیگری بی نیاز می‌کنند.
جدای از این سه درس برای متون فقه من دو جلد تحریر الروضه (جلد اول و دوم) و ترجمه فقه استدلالی را خواندم. البته متون فقه را بسیار کم مطالعه کردم چرا که نه به زبان عربی علاقه دارم و نه به ابواب متعدد حقوق خصوصی در متون فقه. در حد نیاز خواندم و درصد متون فقهم نیز قابل قبول بود.
متون حقوقی نیز کلا روش مطالعه خود را دارد. حقیقت این است که همانطور که گفتم زمانی که شما خواندن جزای عمومی و اختصاصی و آیین دادرسی کیفری را از صفر شروع کنید، تا رسیدن به نقطه صد فقط ۲ الی ۳ ماه زمان نیاز دارید اما اگر زبان انگلیسی عمومی قوی نداشته باشید در ۲ تا ۳ ماه هیچ کاری از دست شما ساخته نیست.
در واقع بر خلاف سایر عناوین امتحانی زبان انگلیسی نیاز به پایه قوی دارد که رسیدن به آن در کوتاه مدت ممکن نیست یا بسیار دشوار است؛ لذا هر دانشجو با شناختی که از خود دارد باید تصمیم بگیرد این برای این درس برنامه‌ریزی کند یا کلا آن را کنار بگذارد. من حقیقتا پایه قوی در زبان انگلیسی عمومی داشتم، برای کنکور تنها کتابچه ۵۰۴ واژه حقوقی را مطالعه کردم و متون حقوقی را نیر حدودا ۸۵ درصد در کنکور پاسخ دادم.
نکته دیگری که در خصوص شیوه مطالعاتی به ذهنم می‌رسد و انتقالش به داوطلبین خالی از لطف نیست نحوه مرور مطالب است. من جمعا ۷ یا ۸ بار جزای عمومی و اختصاصی و آیین دادرسی کیفری را خواندم. ۳ یا ۴ بار آن مرور اساسی بود که هر بار خواندن مطالب از اول تا اخر چند هفته طول میکشید و نوع دوم آن که خیلی هم موثر بود مرور سریع و کلی مطالب بود. از یک ماه مانده به کنکور در دو روز اخر هفته مطالب این سه درس را هر کدام در ۲ الی ۳ ساعت خیلی سریع مرور میکردم. حدودا هر صفحه یک دقیقه. این شیوه مرور باعث می‌شود مطالب با انسجام و یک‌پارچگی بیشتری در ذهن تثبیت شود.
سطح سوالات آزمون کارشناسی ارشد ۱۴۰۱ حقوق جزا و جرم‌شناسی
قالب سوالات مطابق انتظارم بود و نکته غافلگیر کننده ای نداشت جز اینکه از سطح انتظارم ساده تر بود. هنگتم پاسخ به بسیاری از سوالات خصوصا جزای اختصاصی پاسخ را درست به خاطر داشتم ؛ یعنی آن فرض خاصی که پاسخ سوال بود را حفظ بودم و بدون هیچگونه فکر کردنی بعد از خواندن صورت سوال پاسخ را علامت می‌زدم.
شرکت در آزمون‌های آزمایشی
برای آمادگی در کنکور من در آزمون‌های آزمایشی یکی از موسسات آموزشی شرکت کردم که انصافاً برایم مفید بود. حقیقت این است که دانشجو از لحظه ای که تصمیم میگیرد در کنکور شرکت کند باید با قواعد کنکور بازی کند. دانشجو نمی‌تواند بگوید من در کنکور شرکت می‌کنم اما در آزمون آزمایشی نه؛ من کنکور شرکت می‌کنم اما کتاب تستی تهیه نمی‌کنم، مشاوره نمی‌گیرم و….
در این صورت دانشجو زحمت خودش را هدرداده است. به‌هرحال همگی سبک طراحی سوالات کنکور را می‌دانیم و برای کسب حداکثربازدهی باید در آزمون‌های ازمایشی شرکت کرد، کتاب‌های تستی تهیه کرد، در صورت لزوم مشاوره گرفت و….
علی‌الخصوص اینکه با توجه تصویب قانون کاهش مجازات تعزیری و اصلاح قانون مجازات عملاً تست‌های سالهای قبل از ۱۴۰۰ درس جزای عمومی برای داوطلبین بی فایده شده و فقط دو کنکور سالهای ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ مطابق با منابع جدید است. لذا شرکت در آزمون آزمایشی برای بهره‌مندی از سوالات در این درس ضروری است.
