آیین‌نامه اجرایی قانون ورود و اقامت اتباع بیگانه
مصوب ۱۳۵۲/۳/۱۲ با اصلاحات بعدی
ماده ۱. ماموران مرزی مجاز از طرف شهربانی کل کشور میتوانند در مرزهائیکه مجاز شناخته شده برای دارندگان گذرنامه های معتبر خارجی که قصد عبور از ایران را دارند براساس نظرات قبلی وزارت امور خارجه و رعایت ماده ۲ قانون ورود و اقامت اتباع خارجه مصوب سال ۱۳۱۰ برای مدت حداکثر ۱۵ روز با دریافت حق روادید طبق تعرفه روادید عبور صادر نمایند.
ماده ۲. صدور روادید عبور برای اشخاص زیرموکول به تحصیل اجازه خاص وزارت امور خارجه خواهد بود:
الف – افراد بدون تابعیت و یادارندگان برگ گذر (لسه پاسه ) های خارجی
ب – اتباع دولی که از طرف وزارت امور خارجه تعیین میشود.
ماده ۳. ماموران شهربانی در مرکز و شهربانیهای مراکز استان و شهرستان میتوانند برای بیگانگانی که دارای پروانه اقامت معتبر میباشند با رعایت مقررات مربوطه روادید رفت و برگشت صادر نمایند.
تبصره ۱- روادید برای تا چهار بار رفت و برگشت صادر خواهد شد. (اصلاحی ۱۳۹۹)
تبصره ۲- مدت اعتبار روادید برگشت از تاریخ خروج از مرز ۶ ماه خواهد بود. (اصلاحی ۱۳۹۹)
تبصره ۳- مدت اعتبار روادید رفت و برگشت برای خروج از کشور یکماه میباشد و قابل تمدید نیز خواهد بود.
تبصره ۴- برای اتباع بیگانه ایکه در خدمت وزارتخانه ها و مؤسسات دولتی میباشند بنابردرخواست سازمان مربوطه، اجازه رفت و برگشت برای یک یا چند بار در مدت اعتبار پروانه اقامت صادر خواهد شد.
تبصره ۵- برای اتباع بیگانه ای که در مؤسسات غیردولتی در ایران اشتغال دارند بنابه درخواست مؤسسه مربوط و تعهد آن مؤسسه مبنی بر پرداخت مالیات بردرآمد مستخدم اجازه یک یا چند بار رفت و برگشت در مدت اعتبار پروانه اقامت صادر خواهد شد.
تبصره ۶- برای دانشجویان و اشخاص غیر ایرانی متقاضی تحصیل در کشور حسب مورد به درخواست دفاتر امور کنسولی سازمان امور دانشجویان وزارت علوم، تحقیقات و فناوری یا وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، پروانه اقامت به مدت طول دوره تحصیل و متضمن اجازه خروج و مراجعت مکرر صادر میشود.
تبصره ۷- برای خانواده دانشجویان و اشخاص غیرایرانی متأهل متقاضی تحصیل در کشور حسب مورد به درخواست دفاتر امور کنسولی سازمان امور دانشجویان وزارت علوم، تحقیقات و فناوری یا وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، پروانه اقامت به مدت طول دوره تحصیل صادر میشود. (الحاقی ۱۳۹۹)
ماده ۴. هرخارجی که بخواهد در ایران اقامت نماید مکلف است ظرف ۸ روز پس از ورود به ایران برگهای درخواست صدور پروانه اقامت را تنظیم و تکمیل و امضاء نموده به انضمام سایر مدارک لازم بشهربانی محلی که میخواهد در آنجااقامت اختیار کند تسلیم نماید. شهربانی محل پس از رسیدگل مدارک ارائه شده پروانه اقامت موقت با اخذ حقوق قانونی صادر و یا از صدور پروانه اقامت امتناع میورزد.
ماده ۵. اجازه اقامت دائم از طرف شهربانی مرکز استان یا شهرستانیکه خارجی میخواهد در آن ناحیه اقامت گاه دائمی و قانونی اختیار کند با رعایت مقررات ماده ۳ قانون ورود و اقامت اتباع خارجه مصوب سال ۱۳۱۰ در صورت احراز هر یک از شرایط زیر پس از موافقت شهربانی کل کشور صادر خواهد شد.
الف – متقاضی دارای ۵ سال سابقه اقامت قانونی متوالی یا متناوب در ایران بوده و بهنگام تقاضا بسن ۱۸ سال تمام رسیده باشد.
ب – متقاضی دارای دو سال سابقه اقامت قانونی متوالی یا متناوب در ایران بوده و مقام عالی علمی یا شغل یا تخصص او در امور تولیدی و عمرانی به تائید مقامات صلاحیتدار مملکتی رسیده باشد.
ج – متقاضی دارای دو سال سابقه اقامت قانونی متوالی یا متناوب در ایران بوده و خدمات شایسته و ارزنده او به امور عام المنفعه در ایران به تائیه مقامات صلاحیتدار مملکتی رسیده باشد.
د – متقاضی دارای زن و فرزند ایرانی باشد.
هـ – متقاضی دارای دو سال سابقه اقامت قانونی متوالی یا متناوب در ایران بوده و در امور تولیدی و عمرانی ایران که مورد تائید مقامات صلاحیتدار ایران باشد سرمایه گذاری کرده باشد.
و – متقاضی دارای دو سال اقامت قانونی متوالی یا متناوب در ایران بوده و درآمد شخصی یا حقوق یا مستمری بازنشستگی او به تائید یکی از بانکهای مجاز ایران رسیده باشد.
تبصره ۱- اقامت خارجیان از نظر این آئین نامه وقتی اقامت قانونی محسبوب میشود که به استناد پروانه اقامت باشد.
تبصره ۲ – مصوب ۱۶/۶/۷۹ هیئت وزیران. اجازه اقامت فرزندان متولد در خارج، از مادر ایرانی و پدر خارجی همچنین از مادر خارجی که به تابعیت ایرانی پذیرفته می شوند، با ارائه مدارک قانونی صادر شده از کشور متبوع فرزندان صادر خواهد شد. فرزندان مورد اشاره وفق شرایط ذیل می توانند به استناد اجازه یاد شده، در ایران اقامت نمایند:
الف – فرزندان اناث مادامی که ازدواج ننموده اند.
ب – فرزندان ذکورتا رسیدن به سن هیجده (۱۸) سال تمام هجری شمسی.
پ – چنانچه مادر فرزند ذکور در ایران اقامت داشته باشد و یا فرز ند ذکور در حال تحصیل باشد و در هر یک از موارد مزبور، سن فرزند از میزان مقرر در بند(ب) بیشتر شود، بترتیب مورد تا زمان اقامت مادر و یا اتمام تحصیل.
ماده ۶. حق صدور پروانه اقامت موقت یا دائم بمیزان مقرر در ماده ۱۴ قانون ورود و اقامت اتباع خارجه در ایران وصول خواهد شد و برابر آن تمبر به پروانه اقامت الصاق و باطل میگردد.
ماده ۷. پس از صدور پروانه اقامت – شهربانی یک نسخه از برگهای درخواست صدور پروانه اقامت را به کلانتری یا حوزه ژاندارمری که خارجی در حوزه استحفاظی آن اقامت خواهد کرد ارسال مینماید و کلانتری یا ژندارمری مربوط مکلف است این سوابق را بمنظور مراجعات آتی نگهداری نماید.
ماده ۸. پناهندگان خارجی که طبق آئین نامه پناهندگان دفترچه اقامت پناهندگی از شهربانی کل کشور دریافت نموده اند از مقررات مواد ۴ و ۵ این آئین نامه مستثنی میباشد.
ماده ۹. دارندگان پروانه اقامت موقت یا دائم باید تغییر محل کار و یا اقامت خود را بشهربانی یا ژاندارمری محل قبلی و ظرف ۸ روز از ورود به محل اقامت و یا کار جدید به شهربانی یا ژاندارمری محل جدید کتبا” اطلاع دهند.
ماده ۱۰. هر تبعه خارجی مکلف است پروانه اقامت یا سایر مدارک مسافرت خود را در صورت تقاضای ماموران انتظامی ارائه نماید.
ماده ۱۱. صدور المثنی پروانه اقامت طبق مقررات بلامانع میباشد که با دریافت حقوق قانونی و الصاق و ابطال تمبر انجام خواهد شد.
ماده ۱۲. اتباع خارجی باید برای تسلیم برگهای درخواست صدور پروانه اقامت شخصا” یا بوسیله نماینده خود بشهربانی محل مراجعه نمایند.
ماده ۱۳. خارجیانیکه در استخدام وزارتخانه ها و مؤسسات دولتی و یا وابسته به دولت میباشند میتوانند برگهار درخواست صدور پروانه اقامت را تکمیل نموده و پس از گواهی وزارتخانه یا مؤسسه مربوط توسط نماینده معرفی شده سازمان محل خدمت خارجی بشهربانی محل ارسال نمایند.
ماده ۱۴. مسئولین اماکن عمومی موظفند ظرف ۲۴ ساعت پس از ورود خارجی هویت و تاریخ ورود او را در فرمهای مخصوص اعلامیه ورود ردج و به نزدیکترین کلانتری یا پاسگاه ژاندارمری تسلیم نمایند.
تبصره ۱- از لحاظ این آئین نامه اماکن عمومی اطلاق میشود به هتلها و مسافرخانه ها و پانسیون و بطور کلی همه اماکنی که بنحوی از انحاء مسافر می پذیرند.
تبصره ۲- فرمهای مخصوص اعلامیه ورود مسافرین توسط شهربانی کل کشور تهیه و در اختیار صاحبا ن اماکن عمومی گذارده میشود.
ماده ۱۵. صاحبان یا متصرفان اماکن شخصی موظفند توقف هر خارجی را که یک شب یا بیشتر در منزل آنها بهرعنوانی اقامت می نمایند بهر وسیله ممکن به نزدیکترین کلانتری یا پاسگاه ژاندارمری اطلاع دهند.
ماده ۱۶. در مواقعی که شهربانی کل کشور طبق موازین قانونی از صدور یا تمدید یا تجدید پروانه اقامت خودداری و به اخراج خارجی اتخاذ تصمیم نماید این تصمیم را به متقاضی کتبا” ابلاغ خواهد نمود و خارجی میتواند ظرف ۱۵ روز از تاریخ رویت اخطاریه برابر ماده ۱۲ قانون ورود و اقامت اتباع خارجه تقاضای تجدید نظر در تصمیم شهربانی را به وزارت کشور تسلیم نماید وزارت کشور پس از دریافت تقاضانامه موضوع را در جلسه ای مرکب از: مدیرکل سیاسی وزارت کشور، نمایندگان وزارت امور خارجه، وزارت دادگستری، سازمان اطلاعات و امنیت کشور و شهربانی کل کشور مطرح و تصمیمات کمیسیون را به شهربانی کل کشور ابلاغ خواهد کرد.
ماده ۱۷. شهربانی کل کشور باید مواد قانون ورود و اقامت اتباع خارجه مصوب سال۱۳۱۰ و اصلاحیه های آن و مقررات این آئین نامه را برای اطلاع عموم بزبانهای فارسی و انگلیسی و فرانسه چاپ و همچنین در جراید کثیرالانتشار منتشر نماید. وزارت امور خارجه نیز متن و ترجمه های مزبور را به ماموریتهای ایران در خارجه و ماموریتهای دیپلماتیک و کنسولی خارجی در ایران ارسال خواهد نمود.
ماده ۱۸. آئین نامه های مربوط به ورود و اقامت اتباع بیگانه که با مفاد این آئین نامه مغایرت داشته باشد از تاریخ تصویب این آئین نامه ملغی است.
