آیین‌نامه اماکن عمومی با اصلاحات بعدی
مصوب جلسه ۱۳۶۳/۳/۲۳ هیأت وزیران
هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۶۳/۳/۲۳ بنا به پیشنهاد شماره ۱۰۷/۶/۲۴ مورخ ۱۳۶۳/۱/۲۹ وزارت کشور و به استناد بند ۱۶ ماده ۲۲۱ و ماده ۳۲۵ قانون تشکیل ایالات و ولایات مصوب سوم شعبان ۱۳۲۵ و تبصره ماده ۲۳ قانون نظام صنفی مصوب ۵۹/۴/۱۳ شورای انقلاب آئین‌نامه اماکن عمومی را بشرح زیر‌تصویب نمودند.
ماده ۱ – شهربانی جمهوری اسلامی ایران در اجرای وظایف انتظامی و کنترل ترافیک و سایر مسئولیتهای محوله بر امور اماکن عمومی طبق مقررات این آئین‌نامه نظارت و مطابق مقررات اقدام می نماید.
ماده ۲ – اماکن و مؤسسات موضوع این آئین‌نامه بشرح زیر می باشد.
(۱ – هتل ها ۲ – مسافرخانه‌ها ۳ – رستوران ها ۴ – پانسیون ها و مهدکودک ها ۵ – سلف سرویس ها ۶ – قهوه‌خانه‌ها ۷- اغذیه فروشی ها ۸ – چلوکبابی و‌چلوخورشتی و طباخی‌ها ۹ – بوفه سینما و تاتر ۱۰ – کافه تریاها 11- کافه قنادی‌ها ۱۲ – آرایشگاه ها ۱۳ – آموزشگاه های رانندگی ۱۴ – فروشگاه های جراید و نشریات داخلی ۱۵ – مؤسسات بارکش شهری ۱۶ – تعمیرگاه های دوچرخه و موتورسیکلت ۱۷ – عکاسی‌ها ۱۸ – فروشگاه های جراید و نشریات خارجی ۱۹ – سینماها و تماشاخانه‌ها ۲۰ – فروشگاه های اتومبیل ۲۱ – مؤسسات تبلیغاتی و تولید کننده فیلم های تبلیغاتی ۲۲ – تعمیرگاه ها، اتوسرویس ها و‌پارکینگ ها ۲۳ – مؤسسات توریستی و کرایه دهی اتومبیل ۲۴ – بنگاه های مسافربری ۲۵ – کتابفروشی ها ۲۶ – بنگاه های معاملاتی ۲۷ – کارگاه های اوراق اتومبیل ۲۸ – کارگاه های تعویض روغن، پنچرگیری و لاستیک‌فروشی اتومبیل ۲۹ – مؤسسات تاکسی بار ۳۰ – کلیشه و گراورسازی‌ها ۳۱ – فروشگاه های لوازم یدکی اتومبیل ۳۲ – کارگاه های نقاشی اتومبیل ۳۳ – چاپخانه‌ها ۳۴ – سمساری و امانت فروشی ها ۳۵ – مؤسسات باربری ۳۶ – استودیوها 37- طلا و‌جواهرفروشی ها ۳۸ – مؤسسات نشر و طبع ۳۹ – آموزشگاه های خیاطی، ماشین‌نویسی و آرایشگری).
تبصره – هر نوع امکنه و مؤسسه مشابه دیگری در آینده، بنا به تشخیص و اعلام شهربانی جمهوری اسلامی ایران مشمول مقررات این آیین‌نامه خواهد بود.
ماده ۳- مراجع صدور پروانه واحدهای صنفی مذکور در ماده ۲ باید قبل از صدور و انتقال پروانه و همچنین انتقال محل واحد صنفی نسبت به موارد مذکور در‌ماده ۱ از شهربانی جمهوری اسلامی ایران استعلام نظر بعمل آورند سپس صدور پروانه با رعایت ضوابط شهربانی مطابق ماده ۲۳ قانون نظام صنفی صورت‌خواهد گرفت.
تبصره – ضوابط مربوط به صلاحیت دایرکننده واحد صنفی از نقطه نظر وظایف شهربانی و نیز امور انتظامی و ترافیک و محل کسب با توجه به بند ۴ ماده ۳۹ قانون نظام صنفی، وسیله ادارات ذیربط شهربانی تهیه و پس از تصویب ریاست شهربانی به مورد اجرا گذارده خواهد شد.
ماده ۴- در خارج از حوزه استحفاظی شهربانی، ژاندارمری عهده‌دار انجام وظایف مذکور در این آیین‌نامه می باشد.
ماده ۵- متقاضیان صدور پروانه اماکن عمومی مندرج در ماده ۲ قبل از اخذ پروانه حق افتتاح اماکن خود را ندارند و در صورت تخلف مادامی که پروانه تحصیل نکرده باشند از افتتاح آن مکان تا صدور پروانه بوسیله شهربانی جلوگیری خواهد شد.
ماده ۶– در صورتیکه هر یک از صاحبان یا مدیران اماکن عمومی مندرج در ماده ۲ آیین نامه در مدت اعتبار پروانه از ضوابط مقرر شهربانی عدول کنند مراتب به مراجع صدور پروانه اعلام خواهد شد تا مطابق مقررات اقدام نمایند.
ماده ۷ – چنانچه صاحبان اماکن مندرج در ماده ۲ بخواهند اداره امور داخلی خود را به دیگری واگذار نمایند بایستی مدیر داخلی از طریق مراجع صدور پروانه به شهربانی معرفی تا پس از بررسی های لازم و تأیید صلاحیت مدیر معرفی شده در پروانه صادره منظور گردد.
ماده ۸ – صاحبان اماکن عمومی مندرج در ماده ۲ از ردیف ۱ الی ۱۱ شامل (۱ – هتل ها ۲ – مسافرخانه‌ها ۳ – رستوران ها ۴ – پانسیون ها و مهد کودک‌ها ۵ -سلف سرویس ها ۶ – قهوه‌خانه‌ها ۷ – اغذیه‌فروشان ۸ – چلوکبابی و چلوخورشتی‌ها و طباخی‌ها ۹ – بوفه‌های سینما و تاتر ۱۰ – کافه تریاها ۱۱ – کافه قنادی‌ها) مکلفند کلیه کارکنان خود را (اعم از ایرانی و خارجی) به شهربانی معرفی تا نسبت به تعیین صلاحیت و صدور پروانه خدمتگزاری جهت آنان اقدام گردد و در صورت تغییر هر یک از آنان مراتب را ظرف مدت ۴۸ساعت اعلام نمایند.
تبصره – مدت اعتبار پروانه خدمتگزاری یکسال می باشد و کارکنان اماکن عمومی مندرج در ماده ۸ موظفند همه ساله نسبت به تمدید پروانه خود اقدام نمایند.
ماده ۹ – کلیه مستخدمین و کارکنان اماکن عمومی مندرج در ماده ۸ بایستی دارای کارت بهداشت از مرجع مربوطه و پروانه کار از شهربانی باشند.
ماده ۱۰ – صاحبان کلیه اماکن عمومی مکلفند آن دسته از مواد آیین‌نامه و اعلامیه‌های شهربانی را که ارتباط با نوع کار آن مکان دارد در محل مناسبی که برای واردین قابل رؤیت باشد نصب نمایند.
ماده ۱۱ – صاحبان اماکن مسافری (هتل – مسافرخانه – پانسیون و سایر اماکن مشابه) موظفند در قبال اموالی که از طرف مسافرین یا واردین به مکان های مزبور به آنان سپرده می شود رسید کتبی بدهند.
ماده ۱۲ – در صورتیکه یکی از مسافرین در اماکن مسافری فوت نماید صاحب یا مدیر مؤسسه باید بلافاصله مراتب را کتباً با ذکر مشخصات شخص متوفی و‌شماره اتاق به کلانتری محل اطلاع داده تا ورود نمایندگان شهربانی و دادسرا و پزشکی قانونی اتاق متوفی باید بسته شده و احدی داخل آنجا نشود.
ماده ۱۳ – صاحبان و مدیران کلیه اماکن عمومی موظفند هر موقع هر گونه توضیحاتی که مامورین شهربانی بخواهند (نسبت به وضعیت امکنه و مسافرین و‌مستخدمین) بلاتأمل در حدود اطلاعاتی که دارند با نهایت صحت به آنها بدهند.
ماده ۱۴ – در تمام ایامی که اماکن عمومی دائر هستند حضور متصدی یا مدیر امکنه در محل الزامی است.
ماده ۱۵ – در موقعی که یکی از مسافرین یا خدمه مظنون یا مبتلا به دارا بودن امراض واگیردار و عفونی از قبیل وبا – طاعون و امثالهم باشد صاحبان اماکن عمومی مکلفند مراتب را بلافاصله با ذکر مشخصات بیمار به بهداری و کلانتری اطلاع دهند.
ماده ۱۶ – صاحبان اماکن مسافری و پانسیون ها مکلفند تابلو شماره اتاق ها را در محل مناسبی در مدخل امکنه خود نصب نمایند.
ماده ۱۷ – صاحبان اماکن مسافری و پانسیون ها باید دفتری مطابق نمونه شهربانی برای ورود و خروج مسافرین تهیه و نام و نشان کامل آنها را در آن دفتر قید نمایند.
ماده ۱۸ – صاحبان اماکن مسافری (هتل – مسافرخانه – پانسیون و امثال آنها) موظفند ضمن رویت شناسنامه یا هر گونه برگ شناسائی مشخصات و تاریخ و‌ساعت ورود و خروج مسافرین و واردین به اماکن مزبور را مطابق نمونه اعلامیه‌ای که از طرف شهربانی داده می شود تنظیم و اول وقت روز بعد به شهربانی محل تسلیم نمایند.
ماده ۱۹ – صاحبان هتل ها و مسافرخانه‌ها و پانسیون ها موظفند در صورت مراجعه اطفال و اشخاصی که به سن قانونی نرسیده و بدون سرپرست هستند و قصد اقامت در امکنه مزبور را دارند بلافاصله مراتب را به شهربانی (کلانتری محل) اعلام دارند.
ماده۲۰ـ صدور مجوز اجرای برنامه های فرهنگی، هنری از جمله اجرای صحنه ای موسیقی و تئاتر به عهده وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است و از جهت بررسی انتظامی و ترافیکی به نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران اعلام و نیروی انتظامی موظف است ظرف ده روز نظر خود را ارایه و نظم و امنیت محل و مراسم را بدون دخالت در مجوز و محتوای برنامه و ویژگی مجریان تأمین نماید. متقاضیان برگزاری برنامه های مزبور موظفند حداقل (۴۸) ساعت قبل از اجرای برنامه، ساعت و روز تشکیل مراسم و صرفاً مشخصات پیشنهاد کننده مراسم را با ارایه دو عدد کارت ورود به محل برگزاری به مسئولان ذیربط نیروی انتظامی اعلام نمایند.
تبصره۱ـ صدور مجوز برگزاری جشنواره های فرهنگی، سنتی و هنری که براساس قوانین مربوط برعهده سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری می باشد مشمول این ماده خواهد بود.
تبصره۲ـ عدم ارایه پاسخ در مهلت ده روزه مقرر توسط نیروی انتظامی به منزله فقدان مشکل انتظامی و ترافیکی می باشد.
تبصره۳ـ اماکن عمومی دارای مجوز برگزاری مجالس جشن، عروسی، میهمانی و شب نشینی نیازی به اخذ اجازه دیگری از نیروی انتظامی ندارند.(اصلاحی ۱۳۹۵/۴/۱۳)
ماده ۲۱ – پروانه متخلفین در موارد ذیل اخذ و به مراجع صدور پروانه ارسال که برابر با ماده ۳۹ قانون صنفی نسبت به ابطال آن اقدام گردد:
۱ – تسهیل یا فراهم نمودن وسیله عمل منافی عفت و شهوت رانی در امکنه مربوطه و یا استخدام و یا اجیر نمودن اشخاص برای منظور فوق.
۲ – تشکیل جلسات در محل امکنه عمومی برای مقاصد سوء و خلاف قانون علیه دولت و امنیت کشور.
۳ – تهیه موجبات تسهیل خرید و فروش مواد افیونی و جرس و بنگ و استعمال آنها و همچنین فروش و عرضه هر نوع مشروبات الکلی.
۴ – طرح‌ریزی و توطئه برای انجام مقاصد سوء و خلاف قانون نظیر سرقت، خرید و فروش و نگهداری اموال مسروقه و غیره.
۵ – هر گونه عمل شرط بندی و برد و باخت و قمار.
تبصره – ابطال پروانه مرتکبین تخلف از ماده ۲۱ مانع از اجرای سایر مجازات های شرعی و قانونی نخواهد شد.
ماده ۲۲ – سخنرانی و هر عمل دیگری که خلاف منظور از تشکیل مکان عمومی و مفاد پروانه صادره مربوط به آن باشد بدون اجازه مخصوص شهربانی ممنوع است.
ماده ۲۳ – قبول و اسکان اشخاص شرور و بد سابقه در محل امکنه عمومی ممنوع میباشد.
ماده ۲۴ – در اماکن عمومی ایجاد صداهای ناهنجار، ادای الفاظ رکیک و انجام حرکات زشت و اعمالی که موجب سلب آسایش دیگران یا ضرر به اموال عمومی می شود ممنوع است و صاحبان اماکن عمومی مکلفند متخلف را بمامورین انتظامی معرفی نمایند.
ماده ۲۵ – یک نفر نمی تواند بیش از یک مکان عمومی را اداره و پروانه آن را تحصیل نماید مگر اینکه برای اماکن دیگری که می خواهد تاسیس کند از طرف مرجع صدور پروانه مدیر یا مباشری که شهربانی صلاحیت او را گواهی نماید، استخدام کند که در این صورت مدیر مزبور مسئول اداره مکان مربوطه خواهد بود.
ماده ۲۶ – درجه‌بندی و تعریف هر یک از اماکن عمومی بوسیله کمیسیونی مرکب از نمایندگان شهربانی، شهرداری، بهداری و سایر سازمان های ذیربط تعیین میگردد. مسئولیت تشکیل کمیسیون مزبور و اجرای تصمیمات متخذه به عهده شهربانی می باشد در مواردی که درجه بندی و تعریف برخی از اماکن عمومی به موجب قانون از وظایف ارگان های دیگر باشد، همان ملاک عمل خواهد بود.
ماده ۲۷ – تخلف از مقررات این آیین نامه برای بار اول به موجب اخطار کتبی و در صورت تکرار طبق ماده ۳۹ قانون نظام صنفی حسب مورد لغو موقت یا دائم پروانه کسب می گردد و این امر در صورت لزوم مانع از اجرای سایر مجازات های شرعی و قانونی نخواهد شد.
ماده ۲۸ – برای امکان عمومی باید نام فارسی یا مضامین موافق عفت عمومی انتخاب و فقط به زبان فارسی هم روی تابلو نوشته شود.
تبصره ـ تأسیسات جهانگردی مشمول آیین نامه احداث، توسعه و تکمیل و تجهیز و بهره‌برداری تأسیسات جهانگردی مصوب ۲۲/۹/۱۳۶۱ هیئت وزیران می توانند نام و درجه خود را در تابلوئی به خط و زبان فارسی و خط یکی از زبان های جهانگردی بنویسند و برای اطلاع مراجعه‌کنندگان خارجی در محل مناسب نصب کنند.
ماده ۲۹ – در کلیه اماکن عمومی وسائل مق دماتی آتش‌نشانی طبق استاندارد سازمان آتش‌نشانی باید مهیا باشد تا بموقع مورد بهره برداری قرار گیرد.
ماده ۳۰ – کلیه دعاوی مربوط به امور صنفی صاحبان اماکن عمومی نزد مقامات صالحه رسیدگی خواهد شد لیکن چنانچه اختلافی بین آن ها و نیز با مراجعین در رابطه با مقررات این آیین نامه پیش آید در صورتیکه موضوع در شهربانی مطرح و منجر به تحصیل رضایت‌نامه کتبی از طرفین نگردد شهربانی آن ها را به مراجع قانونی ذیربط هدایت خواهد کرد.
ماده ۳۱ – از تاریخ تصویب این آیین‌نامه کلیه مقررات و ضوابطی که مغایر با مفاد آیین‌نامه باشد ملغی است.
