آییننامه مقاومسازی ساختمانها در برابر زلزله
مصوب ۳۰ بهمن ۱۳۶۹
اکثریت وزرای عضو کمیسیون امور زیر بنائی و صنعت هیأت دولت در جلسه مورخ ۳۰ /۱۱ /۱۳۶۹ بنا به پیشنهاد شماره ۹۶۹۰ / ۱ مورخ ۱۷ /۱۰ /۱۳۶۹ وزارت مسکن و شهرسازی و به استناد ماده (۱۳) قانون نظام معماری و ساختمانی مصوب ۱۳۵۲ آییننامه مقاومسازی ساختمانها در برابر زلزله را به شرح زیر تصویب نمودند:
ماده ۱ – کلیه ساختمانهای گروه (۱) و(۱) (ساختمانهای با اهمیت زیاد و متوسط) موضوع بند ۱ – ۵ آییننامه طرح ساختمانها در برابر زلزله (موضوع تصویبنامه شماره ۱۱۹۱۳۸ /ت ۹۶۹ مورخ ۱۳۶۷/۱۲/۲۷) به استثنای ساختمانهای مسکونی یا مختلط مسکونی تجاری دارای کمتر از (۱۲) واحد مسکونی یا مسکونی و تجاری (که مقاومسازی آنها به اختیار مالک خواهد بود) اعم از آنکه متعلق به بخش دولتی و عمومی یا بخش خصوصی باشند باید ظرف مدت یکسال از تاریخ ابلاغ این آییننامه در مقابل زلزله تا حداکثر امکان مقاوم شوند و مالکین این قبیل ساختمانها موظفند ساختمانهای خود را طبق اصول فنی و با نظارت مهندسین مجاز دارای گواهینامه مخصوص صادر شده از طرف وزارت مسکن و شهرسازی که در این آییننامه اختصاراً «مهندسین مجاز» نامیده می شوند یا مهندسین مشاور سازه که صلاحیت آنها به تایید سازمان برنامه و بودجه رسیده باشد، در برابر زلزله تقویت نمایند و گواهی «انجام عملیات مقاومسازی» دریافت دارند و نسخه ای از این گواهی را جهت ضبط در پرونده ساختمان به شهرداری محل تسلیم نمایند.
تبصره ۱ – میزان ایمنی متناسب با امکان اجرائی ناشی از وضع ساختمان و بر طبق آییننامه طرح ساختمانها در برابر زلزله خواهد بود.
تبصره ۲ – صدور پروانه انجام عملیات تکمیل و توسعه و تعمیراساسی کلیه ساختمانهای مشمول این بند و تمدید پروانه های مربوط به ادامه فعالیت آن دسته از ساختمانهائی که طبق مقررات این ماده اجرای ضوابط مقاومسازی درباره آنها الزامی است و فعالیت آنها نیاز به دریافت مجوز دارد، موکول به اجرای این ضوابط خواهد بود
تبصره ۳ – در برنامه ریزی برای مقاومسازی ساختمانها در برابر زلزله از نظر نوع ساختمان اولویت با ساختمانهای امدادی ودرمانی می باشد و از نظر منطقه ای اولویت با استان های گیلان و زنجان خواهد بود.
ماده ۲ – شهرداریهای سراسر کشور موظفند تا تاریخ اول فرودین ماه ۱۳۷۱ برای کلیه ساختمانهای موضوع ماده ( ۱ ) این تصویبنامه که در داخل محدوده و حریم شهرها قرار گرفته اند شناسنامه ای که در آن وضعیت مقاومت ساختمان در برابر زلزله بر طبق آییننامه طرح ساختمانها در برابر زلزله مشخص شده باشد، تنظیم نمایند.
ماده ۳ – وزارت مسکن و شهرسازی موظف است از طریق برگزاری دوره آموزش کوتاه مدت و امتحان ، مهندسین مجاز را گزینش و گواهینامه احراز صلاحیت برای طراحی و نظارت بر عملیات مقاومسازی را به ایشان اعطاء نماید. شهرداریها موظفند اسامی و آدرس مهندسین مجاز مقیم در حوزه خود یا شهرهای مجاور قابل دسترسی را بنحو مقتضی در معرض اطلاع مالکین ساختمانها قرار دهند.
ماده ۴ – عملیات مقاومسازی که توسط مالک ساختمان انجام خواهد گرفت شامل مراحل ذیل است:
۱ – استفاده از خدمات مهندسین مجاز یا مهندسین مشاور رشته سازه برای بازدید از ساختمان و تهیه گزارش میزان مقاومت در برابر زلزله و لزوم یا عدم لزوم مقاومسازی
۲ – تهیه طرح مقاومسازی در صوررت لزوم توسط مهندسین مجاز یا مهندسین مشاور رشته سازه
۳ – اجرای طرح مقاومسازی تحت نظارت مهندسین مجاز
۴- اخذ گواهی نامه انجام عملیات مقاومسازی
۵ – ثبت گواهینامه انجام عملیات مقاومسازی در پرونده ساختمان در شهرداری محل .
ماده ۵ – بانکها با توجه به مقررات مربوط حتیالمقدور تسهیلات اعتباری لازم را با شرایط مناسب برای اجرای طرحهای مقاومسازی در اختیار مالکین ساختمانها قرار خواهند داد
ماده ۶ – مهندسین مجاز پس از قبول مسئولیت انجام خدمات طرح و نظارت موظفند بر نحوه اجرای طرحهای مقاومسازی نظارت نموده و پس از خاتمه عملیات مقاومسازی ، انجام عملیات را با درج میزان ایمنی ساختمان در برابر زلزله گواهی و به شهرداری اعلام نمایند.
ماده ۷ – شهرداریها گواهینامههای انجام عملیات مقاومسازی موضوع ماده ۱ این تصویبنامه را که توسط مهندسین مجاز صادر شده بدون اخذ هر گونه وجهی، در پرونده ساختمان مربوط ضبط نموده و از تاریخ اول فروردین ماه سال ۱۳۷۱ در پاسخ کلیه استعلامهائی که در مورد وضعیت ساختمانهای مشمول مقاومسازی از طرف مراجع مختلف صورت میگیرد مراتب انجام یا عدم انجام عملیات مقاومسازی را قید خواهند نمود.
ماده ۸ – وزارت مسکن و شهرسازی نظارت عمومی بر عملیات مقاومسازی و نحوه عمل مهندسین مجاز را بعهده دارد و دستورالعملهای لازم در مورد روشهای فنی برای مقاومسازی انواع ساختمانها را حداکثر ظرف مدت (۶) ماه بعنوان راهنما منتشر خواهد نمود
ماده ۹ – وزارت مسکن و شهرسازی برای پاسخگوئی به سئوالات فنی دستگاههای اجرائی و سازمانهای دولتی و عمومی در زمینه مقاومسازی ساختمانهای خود و نیز ارائه مشورتهای مهندسی در مورد ساختمانهای ویژه ای که در آییننامه طرح ساختمانها در برابر زلزله (استاندارد ۲۸۰۰) دستورالعملی برای آنها درج نگردیده است کمیتهای تحت عنوان «کمیته ایمنی ساختمان در برابر زلزله» متشکل از اساتید و افراد خبره و صاحبنظر در کلیه رشتههای مهندسی زلزله ، تشکیل خواهد داد. این کمیته بعنوان یک مرجع مشورتی در زمینه مسائل فنی مربوط به ایمن سازی ساختمانها در برابر زلزله در سطح ملی تلقی خواهد شد.
این تصویبنامه در تاریخ ۱۲/۱۲ /۱۳۶۹ به تأیید مقاوم محترم ریاست جمهوری رسیده است.
معاون اول رئیس جمهور- حسن حبیبی