پایگاه خبری اختبار- هیئت عمومی دیوان عدالت اداری مقرر کرد؛ فوق‌العاده مناطق عملیاتی به کارکنانی که پس از دوران دفاع مقدس در مناطق عملیاتی اشتغال یافته‌اند نیز تعلق گیرد.
به گزارش اختبار، در پی صدور آرای متعارض در خصوص تسری فوق‌العاده مناطق عملیاتی به کارکنانی که پس از دوران دفاع مقدس در مناطق عملیاتی اشتغال یافته‌اند، هیئت عمومی دیوان عدالت اداری در جلسه ۱۴۰۱/۴/۷ هیئت عمومی موضوع را مورد بحث و بررسی قرار داد که در نتیجه رأی، رد شکایت صحیح شناخته و مقرر شد؛ کارکنانی که پس از دوران دفاع مقدس در مناطق عملیاتی اشتغال یافته‌اند مشمول فوق‌العاده مناطق عملیاتی نمی‌شوند.
این رأی موجب اعتراض کارکنان استان مرزی و جنگ‌زده و برخی نمایندگان مجلس شورای اسلامی شد تا جایی که طرحی دو فوریتی با عنوان استفساریه ماده ۱۱۲ قانون برنامه ششم توسعه نیز برای بی اثر کردن این رای تهیه کردند.
در نهایت به دستور ریاست دیوان عدالت اداری برای بررسی مجدد، موضوع از حیث شمول یا عدم شمول ماده ۹۱ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت، در جلسه ۳/۸/۱۴۰۱ هیئت عمومی مورد بحث قرار گرفت و اعضای هیئت عمومی دیوان عدالت اداری با اکثریت آرا، دادنامه شماره ۱۴۰۱۰۹۹۷۰۹۰۵۸۱۰۷۳۴ مورخ ۷/۴/۱۴۰۱ این هیئت را واجد ایراد قانونی دانسته و با اعمال ماده ۹۱ قانون فوق نسبت به آن موافقت و رأی به ورود شکایت را رأی صحیح اعلام کردند.
در بخشی از مستندات این رأی آمده است:
۱. براساس بند یک ماده ۶۸ قانون مدیریت خدمات کشوری «فوق‌العاده مناطق کمترتوسعه‌یافته و بدی آب و هوا برای مشاغل تخصصی که شاغلین آن دارای مدارک تحصیلی ارشد و بالاتر می‌باشند تا به میزان بیست و پنج درصد امتیاز حقوق ثابت و برای سایر مشاغل تا بیست درصد حقوق ثابت هر کدام از کارمندان واجد شرایط پرداخت خواهد شد».
۲- به استناد بند (ث) ماده ۱۱۲ قانون برنامه پنج ساله ششم توسعه به منظور جبران عقب‌ماندگی‌های استان‌های مناطق عملیاتی دفاع مقدس، سازمان برنامه و بودجه و سازمان اداری استخدامی کشور موظفند اعتبار لازم برای اعمال سقف فوق‌العاده پیش‌بینی شده در بند یک ماده ۶۸ قانون مدیریت خدمات کشوری را برای کارکنان شاغل در این مناطق از سال اول اجرای قانون برنامه تأمین و اعمال نمایند.
۳- بنا بر بند (ج) همین ماده، این دو سازمان یادشده، مکلفند نسبت به صدور احکام پرداخت مزایای شاغلان مناطق عملیاتی دفاع مقدس، برابر جداول و ضوابط ابلاغی سال ۱۳۷۶ از سال دوم برنامه ششم توسعه، اقدام نمایند. البته مستفاد از قانون تفسیر بند (ج) ماده ۱۱۲ قانون برنامه ششم توسعه مصوب ۱۱/۹/۱۳۹۹ مزایای موضوع این بند، تنها به مستخدمینی تعلق می‌گیرد که از زمان شروع دفاع مقدس به بعد و در زمان جنگ و عملیات‌های امنیتی در آن مناطق اشتغال داشته باشند نه کسانی که بعد از پایان آن دوران در این مناطق جذب و استخدام شده‌اند. لکن براساس قاعده فقهی “ثبات شی نفی ما عداء نمی‌کند” نمی‌توان مفاد قانون تفسیر بند (ج) ماده ۱۱۲ قانون برنامه پنج ساله ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۳۹۹ را موجب عدم تسری اعطای مزایای بند (ج) ماده ۱۱۲ قانون برنامه پنج ساله ششم به مستخدمینی دانست که در زمان بعد از شروع دفاع مقدس در مناطق عملیاتی اشتغال داشته و در حال حاضر نیز اشتغال دارند. از طرفی عبارت ” اشتغال داشته یا دارند” در متن صورت سوال استفساریه مقید تسری حکم بند (ج) ماده ۱۱۲ قانون مذکور به تمامی مستخدمینی است که چه در دوران دفاع مقدس در مناطق عملیاتی اشتغال داشته و در حال حاضر بازنشسته گردیده‌اند و چه مستخدمینی که در دوران دفاع مقدس و یا بعد از آن به استخدام دولت درآمده و در حال حاضر نیز در مناطق عملیاتی اعلامی از سوی ستاد کل نیروهای مسلح اشتغال دارند، می‌باشد.
بنا به مراتب فوق، هیئت عمومی دیوان عدالت اداری آرای صادره از شعبی که رأی به ورود (رأی فوق‌الاشعار) صادر کرده‌اند و کارکنانی که پس از دفاع مقدس در مناطق عملیاتی اشتغال یافته‌اند نیز مشمول دریافت این فوق‌العاده می‌دانند را به عنوان رأی صحیح اعلام کرد.
ماده ۹۱ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری:
طرح آرای قبلی هیئت عمومی برای رسیدگی مجدد در هیئت عمومی، در موارد ادعای اشتباه یا مغایرت با قانون یا تعارض با یکدیگر، مستلزم اعلام اشتباه از سوی رئیس قوه قضائیه یا رئیس دیوان یا تقاضای کتبی و مستدل بیست نفر از قضات دیوان است.
