بخشنامه حقوق و مزایای حین کار کارگران دائم و موقت مشمول قانون کار در سال ۱۴۰۱
۱- به استناد بخشنامه شماره ۴۶۵۳۴۴ مورخ ۲۲/۱۲/۱۴۰۰ وزیر محترم تعاون، کار و رفاه اجتماعی، حداقل مزد روزانه کارگران مشمول قانون کار در سراسر شور در سال ۱۴۰۱ با نرخ یکسان برای کلیه کارگران مشمول قانون کار (اعم از قرارداد دائم و موقت) مبلغ ۱/۳۹۳/۲۵۰ (یک میلیون و سیصد و نود و سه هزار و دویست و پنجاه ریال) می‌باشد.
۲- از اول سال ۱۴۰۱ سایر سطوح مزدی نیز به میزان ۳۸ درصد نسبت به آخرین مزد ثابت یا مبنا به اضافه روزانه ۱۷۱/۷۲۲ ریال به نسبت سال ۱۴۰۰ افزایش می یابد، مشروط بر آنکه مزد روزانه هر کارگر از مبلغ ۱/۳۹۳/۲۵۰ ریال (یک میلیون و سیصد و نود و سه هزار و دویست و پنجاه ریال) مندرج در بند یک این بخشنامه کمتر نشود.
۳- نرخ پایه سنوات کارگران در سال ۱۴۰۱ روزانه ۷۰۰۰۰ ریال (هفتاد هزار ریال) می‌باشد که با گذشت یک سال از دریافت آخرین پایه سنواتی و یا پس از گذشت یکسال از تاریخ استخدام (در مورد کسانی که از اول سال ۱۴۰۰ استخدام شده‌اند) به آنان تعلق می‌گیرد. (به کارگران قراردادی نیز تعلق می‌گیرد)
تبصره ۱: ضوابط مربوط به نحوه اعمال افزایش مقرر در بند یک بخشنامه در مورد کارگاه‌هایی که دارای طرح طبقه‌بندی مشاغل می‌باشند و نیز در مورد کارگران کارمزدی و همچنین چگونگی ارتقاء طبقه شغلی به موجب دستورالعمل‌های اداره کل روابط کار و جبران خدمت خواهد بود.
تبصره ۲: به کارگران فصلی به نسبت مدت کارکردشان در سال ۱۴۰۱ میزان مقرر در این بند (یا تبصره یک آن حسب مورد) تعلق می‌گیرد.
۲- بر اساس مصوبه مورخ ۲۱/۷/۸۷ شورای عالی کار و در جهت افزایش رضایتمندی کارگران و کارفرمایان و به منظور تثبیت و تسری به تمامی کارگران، اعم از دائم و موقت مقرر شد از ابتدای سال ۱۴۰۱ کمک هزینه اقلام مصرفی خانوار به عنوان مزایای رفاهی و انگیزه ای موضوع تبصره ۳ ماده ۳۶ قانون کار بابت هر کارگر (اعم از متأهل یا مجرد) ماهانه مبلغ ۸/۵۰۰/۰۰۰ ریال (هشت میلیون و پانصد هزار ریال) از سوی کارفرمایان به آنان پرداخت گردد.
۵- کارفرمایان مکلفند سالیانه دو دست لباس کار متناسب با نوع کار مجاناً در اختیار کارگران قرار دهند.
۶- کمک هزینه مسکن برای کارگران مجرد و متأهل ماهانه مبلغ ۴/۵۰۰/۰۰۰ ریال (چهارمیلیون و پانصد هزار ریال) در ماه می‌باشد که همراه با مزد ماهانه می‌بایست به کارگران پرداخت گردد.
۷- تبصره: پیشنهاد افزایش کمک هزینه مسکن سال ۱۴۰۱ با توافق طرفین و تصویب شورای عالی کار به هیأت وزیران ارسال خواهد شد.
۸- کمک عائله مندی برای هر فرزند سه برابر حداقل دستمزد کارگر ساده و بدون محدودیت در تعداد فرزندان می‌باشد که باید بوسییله کارفرما در موقع پرداخت مزد با حقوق به بیمه‌شده پرداخت گردد. مشروط بر اینکه:
الف) بیمه شده حداقل سابقه پرداخت حق بیمه هفتصد و بیست روز کار را داشته باشد.
ب) سن فرزندان از هیجده سال کمتر باشد و یا منحصراً به تحصیل اشتغال داشته باشد (تا پایان تحصیل) و یا در اثر بیماری یا نقص عضو طبق گواهی کمیسیون‌های پزشکی موضوع ماده ۹۱ قانون تأمین اجتماعی قادر به کار نباشند.
۹- بیمه شده زن و مردی که در یک واحد یا واحدهای جدا از هم کار می‌کنند صاحب فرزند هستند با داشتن شرایط بند ۸ هر دو حق دریافت کمک عائله مندی (حق اولاد) را دارند. در سال جاری میزان حق اولاد یک فرزند ماهیانه ۴/۱۷۹/۷۵۰ ریال (چهارمیلیون و یکصد و هفتاد و نه هزار و هفتصد و پنجاره ریال) که مبلغ فوق در تعداد فرزندان ضرب خواهد شد.
۱۰- ساعت کار کارگران در شبانه‌روز هفت ساعت و بیست دقیقه می‌باشد که از هشت ساعت نباید تجاوز نماید و مجموع ساعات کار در هفته به میزان ۴۴ ساعت رعایت شود.
۱۱- در صورتی‌که کارگر علاوه بر ساعات کار روزانه اضافه ار انجام دهد بایستی بابت هر ساعت اضافه کار ۴۰% اضافه بر مزد هر ساعت کار عادی به وی پرداخت گردد. ((حداقل مبلغ اضافه کاری یک ساعت ۲۶۶/۱۰۵ ریال (دویست و شصت و شش هزار و یکصد و پنج ریال) ))
۱۲- مرخصی استحقاقی سالانه کارگر با استفاده از مزد با احتساب ۴ روز جمعه یکماه است. سایر روزهای تعطیل جزء ایام مرخصی محسوب نخواهد شد. کارگر نمی‌تواند بیشتر از ۹ روز مرخصی سالانه خود را ذخیره کند.
۱۳- کارگری که در طول ماه نوبتی کار می‌کند و نوبت‌های کار وی در صبح و عصر واقع می‌شود ۱۰% و چنانچه نوبت‌ها در صبح و عصر و شب قرار گیرد، ۱۵% در صورتی که نوبت‌ها به صبح و شب یا عصر و شب بیفتد، ۲۲/۵% علاوه بر مزد به‌عنوان فوق‌العاده نوبت کاری دریافت خواهد نمود.
۱۴- در کارگاه‌ها برای هر ساعت کار در شب تنها به کارگران غیرنوبتی ۳۵% اضافه بر مزد ساعت کار عادی تعلق می‌گیرد (ساعت ۲۲ تا ساعت ۶ بامداد)
۱۵- واحدهای مشمول قانون کار بمنظور ارتقاء بهره وری و ایجاد انگیزه بیشتر در بین کارکنان خود علاوه بر اجرای این مصوبه می توانند نسبت به افزایش مزد و مزایا در قالب طرح‌های انگیزشی و یا انعقاد پیمان‌های دسته جمعی یا موافقت‌نامه کارگاهی پس از تأیید وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی اقدام نمایند.
۱۶- تعطیلات رسمی کشور به قرار زیر است:
یک لغایت چهارم فروردین- روز جمهوری اسلامی ۱۲ فروردین- روز طبیعت ۱۳ فروردین- تاسوعا و عاشورای حسینی نهم و دهم محرم- اربعین حسینی ۲۰ صفر- رحلت رسول اکرم (ص) و شهادت امام حسن مجتبی (ع) ۲ صفر- شهادت امام رضا (ع) ۳۰ صفر- رحلت امام خمینی ۱۴ خرداد- قیام خونین مردم مسلمان ایران ۱۵ خرداد- آغاز امامت حضرت ولی عصر (عج)- ۸ ربیع الاول- میلاد رسول اکرم (ص) و امام صادق (ع)- ۱۵ ربیع الاول- شهادت ضرت زهرا (س) سوم جمادی الثانی- میلاد حضرت علی (ع) ۱۳ رجب- مبعث رسول اکرم (ص) ۲۷ رجب- میلاد حضرت مهدی (عج) ۱۵ شعبان- شهادت حضرت علی (ع) ۲۱ رمضان- عید فر یکم و دوم شوال- شهادت امام جعفر صادق (ع) ۲۵ شوال- سالروز پیروزی انقلاب اسلامی ۲۲ بهمن- عید قربان دهم ذیحجه- عید غدیرخم ۱۸ ذیحجه- روز ملی شدن صنعت نفت ۲۹ اسفند.
ضمناً علاوه بر تعطیلات رسمی کشور روز کارگر (۱۱ اردیبهشت) نیز جزء تعطیلات رسمی کارگران به حساب می‌آید.
