قانون تسهیل صدور مجوزهای کسب و کار ابلاغ شد

باسلام به نظر بنده وبزرگان علم حقوق یک وکیل تازه کار بهتر است نسبت به نبود وکیل در دفاع از حق ….

با سلام به همکاران وکیل و کارآموزان و همه افراد متقاضی برای ورود به این منصب،با نگاهی مختصر به منصب طبابت می توان دریافت که ایشان تا رسیدن به درجه عمومی دکتری،چیزی شبیه دو اختبار و کارآموزی و کارورزی را طی می کنند و تا قبل از عبور از هر مرحله نمی توانند به درجه بعدی بروند و برای عدم رد کردن آن مرحله نیز محدودیت دفعات وجود دارد و گاها موجب مردودی کامل اشخاص می شود. و پس از درجه عمومی در تخصص و فوق تخصص نیز عیناً چنین خبره سنجی هایی با اسامی دیگر وجود دارد که ما می‌توانیم آن را به اختبار در رشته خود تعبیر کنیم. حال اگر منصب وکالت را پر اهمیت تر ندانیم ،کم اهمیت تر هم نیست و به نوعی دیگر با جان و مال و زندگی مردم سر و کار دارد. در شیوه قبلی افراد صالح و با تخصص کافی،نهایتاً پس از دو یا سه بار در آزمون پذیرفته می‌شدند و به همین علت مرحله اختبار در انتهای کار آموزی عملاً به مرحله‌ای تشریفاتی تبدیل شده است و افراد با نمره ۱۰ از ۲۰ قبول میشوند((در صورتی که معدل بالای ۱۲ !!!بیاورند یک تا دو درس نیز با نمره بالای ۷ !! مورد قبول بوده و پذیرفته می شوند)) لیکن با وضعیت فعلی که ورودی افراد، بسیار بالا خواهد رفت و اشخاص با نمرات تراز بسیار پایین تری می توانند امتحان تستی را قبول شوند،قطعاً کانون وکلا میبایست حسب وظیفه ذاتی خود،که سنجش صلاحیت افراد می باشد. ((و در همه جای دنیا همین طور است و در ایران هم در رشته پزشکی به شرح فوق الذکر می باشد)) به این وضعیت تشریفاتی اختبار و نمرات ۱۰ و دو نمره بالای هفت پایان داده،و مرحله اختبار را، که از دو بخش شفاهی و کتبی تشکیل می شود با معیارهای استاندارد تر و غیر تشریفاتی برگزار نمایند تا این لطمه شدیدی که این قانون غیر قابل قبول و فاجعه بار، به سطح تخصص علمی افراد و وکلای آینده و کانون های وکلا وارد می کند،تا حدی جبران گردد،و همچنین وظیفه خود را نسبت به مردم و وکلا و کارآموزان فعلی،اجابت نموده باشد و از ریزش سطح تخصص و صلاحیت وکلای کشور تا حدی جلوگیری شود.