قانون تشکیل وزارت امور اقتصادی و دارائی
مصوب ۱۳۵۳/۰۴/۲۴
ماده ۱ – بمنظور تنظیم سیاستهای اقتصادی و مالی کشور و ایجاد هماهنگی در امور مالی و اجرای برنامه سیاستهایمالیو تنظیم و اجرایبرنامه همکاریهای اقتصادی و سرمایه‌گذاریهای مشترک با کشورهای خارجی وزارت امور اقتصادی و امور دارائی تشکیل میشود.
ماده ۲ – کلیه وظایف، اختیارات، مسئولیتهای وزیر و وزارت دارائی، سازمان، کارکنان، اعتبارات، دارائی و تعهدات وزارت دارائی بوزیر و وزارت امور اقتصادی و دارائی واگذار میشود.
ماده ۳ – وظائف، اختیارات وزیر و وزارت اقتصاد، سازمان، کارکنان، اعتبارات، دارائیو تعهدات وزارت اقتصاد در مرکز و واحدهایاستانیو‌شهرستانیبا توجه بهدف های قانونی وزارت امور اقتصادی و دارائی و وزارت صنایع و معادن و وزارت بازرگانی ظرف ششماه از تاریخ تصویب این قانون بین وزارت امور اقتصادی و دارائی، وزارت صنایع و معادن و وزارت بازرگانی تقسیم میشود. در مورد وظائف و اختیارات وزیر و وزارت اقتصاد مندرج در سایر قوانین و مقررات مملکتی نیز بهمین ترتیب عمل خواهد شد.
ماده ۴ – عضویت وزراء اقتصاد و دارائی در هیئتهای امناء و مجامع عمومی شرکتها و سازمانهای دولتی و شوراهای قانونی و با توجه باین قانون و قوانین تشکیل وزارت صنایع و معادن و وزارت بازرگانی به پیشنهاد وزیر امور اقتصادی و دارائی با تصویب هیئت وزیران حسب مورد بعهده یکی از وزرای امور اقتصادی و دارائی یا وزیر صنایع و معادن و یا وزیر بازرگانی واگذار میشود.
ماده ۵ – مرکز جلب و حمایت سرمایه‌هایخارجیبا نام سازمان سرمایه‌گذاریو کمکهایاقتصادیو فنیایران وابسته به وزارت امور اقتصادیو‌دارائیخواهد بود.
کلیه امور مربوط به سرمایه‌گذاریهایخارجیدر ایران و سرمایه‌گذاریهایایران در خارج و همچنین کمکهایاقتصادیو فنیبه کشورهایخارجیدر‌این سازمان متمرکز میشود.
تبصره ۱ – وزارت امور اقتصادیو دارائیمکلف است ظرف ششماه از تاریخ تصویب این قانون اساسنامه سازمان سرمایه‌گذاریو کمکهایاقتصادیو فنیایران را تهیه و با تأیید سازمان امور اداریو استخدامیکشور برایتصویب کمیسیونهایمربوط مجلسین تقدیم نماید.
تبصره ۲ – سازمان میتواند در اجرایوظائف قانونیخود مؤسسات یا شرکتهایمالیو بازرگانیتأسیس و اساسنامه مربوط بمؤسسات و‌شرکتهایمزبور را پس از تأیید سازمان امور اداریو استخدامیکشور برایتصویب کمیسیونهایمربوط مجلسین تقدیم نماید.
ماده ۶ – وزارت امور اقتصادیو دارائیسازمان تفصیلیخود را بر اساس تبصره ۲ ماده ۸ قانون استخدام کشوریتهیه نموده، پس از تأیید سازمان‌امور اداریو استخدامیکشور بموقع اجرا میگذارد.
قانون فوق مشتمل بر شش ماده و دو تبصره پس از تصویب مجلس شورای ملی در جلسه روز یکشنبه ۱۶ تیر ماه ۱۳۵۳ در جلسه فوق‌العاده روز‌دوشنبه بیست و چهارم تیر ماه
یکهزار و سیصد و پنجاه و سه شمسیبتصویب مجلس سنا رسید.
رئیس مجلس سنا – جعفر شریف‌امامی
