قانون وظایف وزارت امورخارجه

قانون وظایف وزارت امورخارجه

‌ماده ۱ – وزارت امورخارجه عهده‌ دار اجرای سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران است.

ماده ۲ – وزارت امورخارجه در اجرای مفاد ماده ۱ وظایف اساسی زیر را عهده‌ دار خواهد بود.

۱- بررسی، برقراری، تنظیم، حفظ و توسعه روابط سیاسی جمهوری اسلامی ایران با سایر دولت ها و سازمان های سیاسی بین‌ المللی و نظارت و ‌اشراف بر سایر روابط خارجی.

‌تبصره – برقراری و قطع روابط سیاسی با تصویب هیأت وزیران انجام خواهد گرفت.

۲ – ایجاد و اداره نمایندگی های سیاسی و کنسولی در کشورهای خارجی و سازمان های سیاسی بین ‌المللی براساس قوانین و مقررات مربوط.

۳ – توجه و مراقبت دائم و اقدامات لازم و به موقع نسبت به وقایع بین‌ المللی بویژه وقایع جهان اسلام و تهیه و تنظیم گزارش های لازم و دقیق در ‌این زمینه با پیش ‌بینی و پیشنهادات جهت اطلاع مراجع ذیربط.

۴ – فراهم آوردن زمینه‌ های مناسب برای انجام وظایف نمایندگی های دولت های خارجی و سازمان های بین‌ المللی در ایران طبق قوانین و مقررات و ‌عرف داخلی و بین ‌المللی و براساس اصل عمل متقابل با هماهنگی و همکاری دستگاه های ذیربط.

۵ – تدوین و اجرای آئین نامه ‌های مربوط به تابعیت و پناهندگی سیاسی با همکاری و هماهنگی وزارت کشور و سایر دستگاه های ذیربط.

۶ – انجام اقدامات لازم در زمینه امور کنسولی اعم از حفظ حقوق و منافع اتباع ایرانی خارج از کشور و امور مربوط به تابعیت و احوال شخصیه‌ آنان با همکاری دستگاه های ذیربط.

۷ -همکاری با دستگاه های اجرائی کشور و ارائه نظریات لازم با رعایت ملاحظات سیاسی خارجی در جهت بررسی و تهیه طرح های مربوط به‌ برقراری و گسترش مناسبات اقتصادی، فرهنگی، علمی، فنی و غیره.

۸ – فراهم آوردن موجبات و زمینه‌ های شرکت و عضویت دستگاه های دولتی در مجامع، سازمان ها و کنفرانس های بین‌ المللی و ایجاد تسهیلات لازم‌ با همکاری و مشارکت دستگاه های ذیربط.

۹ – همکاری با وزارت ارشاد اسلامی و دستگاه های ذیربط در اشاعه فرهنگ اسلامی در کشورهای خارجی

۱۰- همکاری با وزارت ارشاد اسلامی در فراهم آوردن زمینه ‌های لازم برای خبرگزاری ها و نمایندگی های مطبوعاتی خارجی در چهارچوب روابط و‌ مقررات و سیاست های ارشادی و تبلیغاتی کشور با هماهنگی دستگاه های ذیربط.

۱۱ – همکاری با وزارت فرهنگ و آموزش عالی و سایر دستگاه های ذیربط در انجام امور دانشجویان ایرانی خارج از کشور و بورس های واگذاری به‌ جمهوری اسلامی ایران و بالعکس.

۱۲ – تهیه و تدوین مقررات و تنظیم لوایح مربوط به وظایف محوله.

۱۳ – همکاری با دستگاه های ذیربط در ایجاد زمینه‌ های مناسب به منظور بهره‌ گیری از استعدادها و امکانات دانشجویان و اتباع ایرانی خارج از‌ کشور.

۱۴ -انجام اقدامات لازم منبعث از قوانین و مقررات کشور که در ارتباط با وظایف وزارت امورخارجه می باشد.

۱۵- تهیه و تنظیم متون معاهدات مربوط به تعیین خطوط مرزی (‌زمینی، رودخانه ‌ای، هوائی، دریائی) و موافقتنامه‌ های انتظامات سرحدی و ‌نظارت بر حسن اجرای آنها، همچنین رسیدگی و حل و فصل اختلافات مربوط به خطوط سرحدی با همکاری و هماهنگی ارگان های ذیربط با رعایت اصل ۷۸ قانون اساسی.

۱۶ – تهیه لوایح مربوط به تعیین خطوط مبدأ و حد دریای سرزمینی، فلات قاره، منطقه انحصاری اقتصادی و منطقه انحصاری ماهیگیری.

۱۷  – بررسی و ابلاغ موافقت با استملاک عین یا منفعت نمایندگی های خارجی و استملاک اتباع بیگانه در ایران و انجام امور مربوط به استملاک‌ دولت جمهوری اسلامی ایران در کشورهای خارجی.

ماده ۳ – کلیه نهادها و ارگان های جمهوری اسلامی مکلفند در تنظیم مناسبات و برقراری هر نوع ارتباط با دول خارجی و انعقاد قرارداد و همکاری های فنی، اقتصادی، فرهنگی، علمی و نظامی با کشورهای خارج و سازمان های بین ‌المللی هماهنگی سیاسی لازم با وزارت امور خارجه بعمل آورده و ‌وزارت امور خارجه نیز مکلف است نسبت به فراهم آوردن موجبات تأمین هماهنگی و ایجاد ارتباط و تسهیلات لازم براساس اصول و سیاست هایی خارجی و حفظ مصالح جمهوری اسلامی ایران اقدام لازم را معمول دارد. ‌

ماده ۴ – وزارت امورخارجه باید موجبات حمایت از مبارزه حق ‌طلبانه مستضعفان بالاخص مسلمانان علیه مستکبران را در هر نقطه جهان بدون ‌دخالت در امور ملت های دیگر براساس اهداف و سیاست خارجی کشور با هماهنگی با سایر دستگاه های ذیربط فراهم آورد.

‌تبصره – نحوه هماهنگی براساس آئین نامه‌ ای است که به پیشنهاد وزارت امورخارجه بتصویب هیأت وزیران خواهد رسید.

‌ماده ۵ – وزارت امورخارجه مکلف است به منظور ایجاد زمینه‌ های لازم برای عقد قراردادها، عهد نامه‌ ها، موافقت نامه‌ ها و مقاوله ‌نامه‌ های دولت ‌جمهوری اسلامی ایران با کشورهای جهان و سازمان های بین ‌المللی اقدامات لازم را بعمل آورد.

‌ماده ۶ – وزارت امورخارجه مکلف است نیروهای مورد نیاز خود را از طریق آموزش های لازم قبل از خدمت و ضمن خدمت با هماهنگی‌ دستگاه های ذیربط تأمین نماید.

‌ماده ۷ – وزارت امورخارجه مکلف است آئین نامه نظارت نمایندگی های سیاسی و کنسولی جمهوری اسلامی ایران بر نمایندگی های سایر ‌وزارتخانه‌ ها، سازمان ها و نهادهای جمهوری اسلامی در خارج از کشور و نحوه هماهنگی فی مابین را ظرف ۶ ماه پس از تصویب این قانون تهیه و به‌ تصویب هیأت وزیران برساند.

‌ماده ۸ – وزارت امورخارجه مکلف است بر اساس موازین اسلامی و اصول مندرج در قانون اساسی تجدید نظر اساسی در قوانین و مقررات جاریه‌ مورد عمل خود را انجام و جهت تصویب به مراجع ذیربط، ارائه نماید (‌اصل چهارم قانون اساسی).

‌ماده ۹ – سفرا و مسئولان نمایندگی های سیاسی و کنسولی جمهوری اسلامی ایران در حوزه مأموریت خویش مسئول کلیه فعالیت های سیاسی و ‌تبلیغاتی و فرهنگی و اقتصادی جمهوری اسلامی ایران بوده و نمایندگان و مأموران سایر وزارتخانه ‌ها باید اقدامات و فعالیتهای خود را با آنها هماهنگ‌ سازند. ‌

قانون فوق مشتمل بر نه ماده و دو تبصره در جلسه روز سه شنبه بیستم فروردین ماه یک هزار و سیصد و شصت و چهار مجلس شورای اسلامی‌ تصویب و در تاریخ ۲۸ /۱ /۱۳۶۴ تأیید شورای نگهبان رسیده است.

‌رئیس مجلس شورای اسلامی – اکبر هاشمی