درباره عبارت «آخرین محل خدمت» در تبصره ۴ ماده ۶ قانون کیفیت اخذ پروانه وکالت
نظریه مشورتی شماره ۷/۹۸/۱۱۲۶ مورخ ۱۳۹۸/۸/۱ ادارهکل حقوقی قوه قضاییه
رئیس محترم کانون وکلای دادگستری همدان
با سلام و دعای خیر؛
بازگشت به استعلام شماره ۹۸/۱۰۹۸ مورخ ۱۳۹۸/۷/۸ به شماره ثبت وارده ۱۱۲۶ مورخ ۱۳۹۸/۷/۱۴، نظریه مشورتی این ادارهکل به شرح زیر اعلام میگردد:
منظور از «آخرین محل خدمت» در تبصره ۴ ماده ۶ قانون کیفیت اخذ پروانه وکالت دادگستری مصوب ۱۳۷۶، آخرین حوزه قضایی است که قاضی در آن اشتغال قضایی داشته است. چنانچه در قسمت اخیر تبصره۲ ماده ۱۰ آییننامه اجرایی ماده ۱۸۷ قانون برنامه سوم توسعه… مصوب ۸۱/۶/۱۳، به ممنوعیت مذکور در آخرین حوزه قضایی محل خدمت قضایی تصریح گردیده و حوزه قضایی طبق ماده ۶ آییننامه اصلاحی قانون تشکیل دادگاههای عمومی و انقلاب مصوب ۷۳/۳/۱۵ و ۸۱/۱۱/۹ حسب مورد، بخش، شهرستان و استان با رعایت تقسیم کشوری است؛ یعنی چنانچه سمت قاضی در دادسرا یا دادگاه بخش یا دادگاه شهرستان باشد، ممنوعیت تبصرههای یادشده در همان بخش یا شهرستان محل خدمت قضایی است و چنانچه در دادگاه تجدیدنظر استان باشد، در کل شهرستانهای تابعه استان است.
دکتر احمد رفیعی
معاون ادارهکل حقوقی قوه قضاییه
تبصره ۴ ماده ۶ قانون کیفیت اخذ پروانه وکالت دادگستری مصوب ۱۳۷۶:
کسانی که دارای رتبه قضایی بوده اند به مدت سه سال در آخرین محل خدمت خود حق وکالت نخواهند داشت. متخلف از این مقرره به ترتیب تکرار مستوجب مجازتهای درجه ۳ الی ۶ خواهد بود.