نظریه مورخ ۱۴۰۰/۰۴/۱۳ فقهای شورای نگهبان در خصوص خلاف شرع بودن اختصاص پروانه چرا به یکی از وراث
ابطال تبصره ۲ ماده ۴۸ شیوه نامه فنی و اجرایی ضوابط و شرایط بهره برداری از مراتع کشور
نظریه مورخ ۱۴۰۰/۰۴/۱۳ فقهای شورای نگهبان در پاسخ به استعلام هیات عمومی دیوان عدالت اداری
پرسش هیات عمومی دیوان عدالت اداری
مورخ:۱۳۹۹/۹/۱۰
حضرت آیه ا.. جنتی (دامت برکاته)
دبیر محترم شورای نگهبان باسلام و تحیت به استحضار می رساند:
آقای ابوالفضل نقدلو به موجب دادخواستی اعلام کرده است که:
تبصره ۲ ماده ۴۸ شیوه نامه فنی و اجرایی ضوابط و شرایط بهره برداری از مراتع کشور مبنی بر اینکه:
ماده ۴۸: در صورت فوت دارنده پروانه چرای دام، یکی از وراث قانونی می توانند با کسب وکالت محضری با مصالحه با سایر ورات حداکثر ظرف مدت دو سال پروانه چرای دام دریافت نماید.
تبصره ۲: در صورت توافق و رضایت حداقل دو سوم وراث، اداره کل می تواند پروانه چرا نام احدی از وراث صادر نماید. “
(به شرح تصویر پیوست) با قواعد فقهی ارث (به شرح لوایح پیوست) مغایر است .
علی هذا در اجرای تبصره ۲ ماده ۸۴ و ماده ۸۷ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب ۱۳۹۲ سوابق مربوط به پیوست تقدیم می شود تا نظریه فقهای محترم شورای نگهبان را اخذ و جهت بهره برداری اعلام فرمایید.
با تشکر
محمد کاظم بهرامی
پاسخ شورای نگهبان
مورخ: ۱۴۰۰/۰۶/۲
رئیس محترم هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
باسلام و تحیت
عطف به نامه شماره ۹۸۰۲۱۶۹ مورخ ۱۳۹۸/۰۹/۰۴ موضوع تبصره ۲ ماده ۴۸ شیوه نامه فنی و اجرایی ضوابط و شرایط بهره برداری از مراتع کشور ، جلسه مورخ ۱۴۰۰/۰۴/۱۳ فقهای معظم شورای نگهبان مورد بحث و بررسی قرار گرفت که به شرح ذیل اعلام نظر می گردد:
– اطلاق تبصره ۲ مورد شکایت نسبت به مواردی که اقلیت محروم از پروانه چرا نسبت به مشمولین تبصره و یا اشخاص ثالث دارای مرجحات ملزمه ای باشند و این امر موجب عدم تدبیر صحیح امور باشد، خلاف موازین شرع شناخته شد.
سیامک ره پیک
