به قلم: عباس شیخ‌الاسلامی، حقوقدان و رئیس سابق کانون وکلای خراسان
۲۹ ماه حبس یک خانواده نه نفره در خانه خودشان توسط یک باند جنایتکار در کشورمان و شاید در جهان؛ رکود اینگونه جنایات را شکست.
اما چند نکته و سوال که قبل از واکاوی دقیق این حادثه نادر ضروری به نظر می رسد را با شما به اشتراک می‌گذارم:
۱. بررسی و شناخت بزهکاران این حادثه عجیب و تشکیل پرونده شخصیت برای کلیه مرتکبین؛
۲. شناخت و تحلیل انگیزه های مختلف این بزهکاران اعم از مالی که در ماه اول محقق شدند اسناد گروگان‌ها را به نام خود کنند و سایر انگیزه ها که باعث ادامه این وضعیت شد؛
۳. بررسی قصور و تقصیر دست اندرکاران عدالت کیفری ،ظاهرا بعضی متهمین حکم محکومیت به آدم ربایی داشته و فراری بودند و مشخص نیست ،چرا پلیس و واحد اجرای احکام کیفری نتوانسته آنها را به دام بیاندازد؛
۴. نقش بزه دبدگان در حادثه و میزان قصور آنها با توجه به ارتباط قبلی بین گروگان‌ها و گروگان‌گیرها؛
۵. بررسی علل عدم کشف این جنایت در طی ۲۹ ماه که زمان کمی هم نیست. قصور اقوام و دوستان این خانواده، همسایگان و اولیای مدارس که غیبت ناگهانی و طولانی دانش آموزان از این جمع ۹ نفره آنان را حساس نکرده تا لااقل اطلاعی به پلیس دهند.
۶. بررسی قصور خود گروگان‌ها در فرار از این وضعیت و سوال اساسی که آیا در این ۲۹ ماه هیچ فرصتی برای اطلاع به دیگران و رهایی از این وضعیت پیش نیامده است.
۷. خلاءهای قانونی در جرم انگاری گروگان‌گیری ساده و مشدد و در این پرونده قضات یا باید عمل را آدم‌ربایی و یا حبس و توقیف غیرقانونی محسوب کنند که مجازات هر دو برای چنین جرمی نامناسب است.
شما چه اضافه می‌کنید؟
