گفتگو با متین مهرابی دارنده مدال برنز حقوق در المپیاد علمی دانشجویی ۱۴۰۳

۶ بهمن ۱۴۰۳

۰ 3,204 خواندن این مطلب 14 دقیقه زمان میبرد

فهرست عناوین این صفحه

پایگاه خبری اختبار- متین مهرابی، متولد ۱۳۸۲ و دانشجوی رشته حقوق دانشگاه اصفهان است که در المپیاد علمی دانشجویی سال ۱۴۰۳ موفق به کسب رتبه سوم (مدال برنز) شده است.

در ادامه گفتگوی اختبار با متین مهرابی را می‌خوانیم که درباره چگونگی برگزاری این المپیاد و تجربیاتش از انتخاب منابع و نحوه‌ی مطالعه برای شرکت در این آزمون را به تفصیل بیان کرده است:

لطفا خودتان را معرفی کنید و مختصری از سوابق تحصیلی و علمی‌تان بگویید

متین مهرابی، متولد ۱۳۸۲ و ورودی سال ۱۴۰۰ کارشناسی حقوق دانشگاه اصفهان هستم. باتوجه به اینکه در سال سوم مقطع کارشناسی در آزمون المپیاد شرکت کردم درحال حاضر دانشجوی ترم ۷ هستم.

چطور با المپیاد دانشجویی آشنا شدید و تصمیم به شرکت در آن گرفتید؟

بنده از همان اوایل دوران کارشناسی به وجود آزمونی به نام المپیاد حقوق آگاه بودم، اما آشنایی کامل و جامع من با این آزمون از اواخر ترم پنجم بود. در این برهه، به‌واسطه حضور موفق دانشجویان دانشگاه خودمان در دوره های پیشین المپیاد، تصمیم جدی به حضور در آزمون گرفتم و مطالعات خود را در کنار سایر دروس دانشگاه دنبال کردم.

المپیاد علمی چیست و شرکت در آن چه شرایطی دارد؟

المپیاد علمی-دانشجویی آزمونی است که از سال ۱۳۷۵ هرساله توسط وزارت علوم و تحقیقات در رشته‌های مختلف برگزار می‌شود. سازمان سنجش عهده‌دار برگزاری سالانه این آزمون است و دو شیوه برای ورود به آن وجود دارد:

الف) شیوه متمرکز: یعنی گزینش از طریق آزمون کارشناسی‌ارشد؛ کسانی که در آزمون کارشناسی‌ارشد تراز مورد نیاز را کسب کنند، می‌توانند مستقیماً در مرحله نهایی المپیاد حضور پیدا کنند. تعداد نفراتی که از این طریق وارد مرحله نهایی می‌شوند هرساله متغیر است. دانشجویان سال سومی که در آزمون کارشناسی‌ارشد شرکت کرده‌اند با انتخاب گزینه «صرفاً متقاضی المپیاد هستم» و دانشجویان سال چهارم با صرف حضور در آزمون می‌توانند شانس خود را برای حضور در مرحله نهایی امتحان کنند.

ب) شیوه غیرمتمرکز: این شیوه از دو مرحله تشکیل شده است؛ مرحله اول، مرحله قطب است و مرحله دوم، مرحله کشوری. شیوه شرکت به این صورت است که هر دانشگاه می‌تواند حداکثر پنج نماینده به مرحله قطب معرفی کند؛ البته صرفاً دانشجویان سال سوم و چهارم کارشناسی مجاز به حضور در المپیاد هستند. کشور از ۱۰ قطب مختلف تشکیل شده است و هر قطب نیز متشکل از چندین استان است. نمایندگان دانشگاه‌های هر قطب در مرحله اول باهم به رقابت می‌پردازند و برگزیدگان آنها به مرحله نهایی راه پیدا می‌کنند. تعداد برگزیدگان از هر قطب پنج نفر است؛ به غیر از قطب تهران که ۱۰ نفر به مرحله نهایی راه پیدا می‌کنند. بنابراین مجموع افرادی که از این طریق به مرحله نهایی راه پیدا می‌کنند ۵۵ نفر هستند.

از کی مطالعه برای این آزمون را شروع کردید؟

بخش زیادی از دانسته‌های بنده که در المپیاد نیز راهگشا بود ناشی از همان مطالعاتی بود که در طول ترم‌ها انجام داده بودم و زمانی نیز که صرف مطالعه المپیاد کردم بیشتر معطوف به دروسی بود که کمتر به آنها پرداخته بودم. به هرحال بنده از اواخر ترم پنجم شروع به مطالعه برای شرکت در المپیاد کردم که البته با توجه به امتحانات خود دانشگاه این مطالعه نیز مستمر نبود اما در کل در زمان‌هایی که فرصت مطالعه فراهم بود به مطالعه می‌پرداختم.

منابع شما برای المپیاد چه بود و چطور آنها را مطالعه کردید؟

منابعی که بنده برای المپیاد مطالعه کردم تقریباً همان کتب مرجعی بوده که اکثر دانشجویان حقوق با آنها آشنا هستند:

حقوق مدنی: بنده این درس را فارغ از المپیاد و آزمون براساس علاقه خود مطالعه می‌کردم و به همین خاطر در این درس منابع زیادی را بررسی کرده بودم اما همانطور که گفتم اکثر این مطالعات جنبه علاقه شخصی داشته تا آمادگی برای آزمون. منابع بنده برای درس حقوق مدنی ۳ کتب اعمال حقوقی دکتر کاتوزیان، مدنی ۳ دکتر شهیدی و بخشی از کتاب قواعد عمومی قراردادهای دکتر صفایی بود. در کنار آنها به خاطر علاقه شخصی به تألیفات دکتر لنگرودی، کتب تأثیر اراده در حقوق مدنی و حقوق تعهدات از ایشان را نیز مطالعه کرده بودم. در درس مدنی ۶ و ۷ چهار جلدی عقود معین دکتر کاتوزیان و برای مدنی ۴ نیز بخش هایی از کتب الزامات خارج از قرارداد دکتر صفایی و وقایع حقوقی دکتر کاتوزیان را مطالعه کردم. البته این مطالعات صرفاً در زمان منتهی به آزمون انجام نشد بلکه از ابتدای دوره کارشناسی بوده و بعد از اینکه قصد حضور در المپیاد را پیدا کردم کمتر به درس مدنی پرداختم چون در سایر دروس ضعف های بیشتری داشتم.

متون فقه و اصول فقه: برای درس متون فقه منبعی خاص برای المپیاد مطالعه نکردم و سعی کردم به دانسته های کلی خود اکتفا کنم؛ با توجه به اینکه منبع طرح متون فقهی در آزمون هر سال ممکن است متفاوت باشد. در درس اصول فقه نیز بیشتر تمرکز خود را بر سه جلدی اصول فقه کاربری دکتر قافی قرار دادم و این سه جلد را مطالعه کردم.

حقوق اساسی: برای درس حقوق اساسی با توجه سؤالات گوناگونی که طرح می‌شود منابع مختلفی را مطالعه کردم؛ کتاب بایسته های حقوق اساسی دکتر قاضی را چندین بار مطالعه کردم، بخش های کمی از کتاب حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران دکتر هاشمی را که مربوط به مباحث نظری و تحلیلی بود و همچنین جزوه استاد خودمان در درس حقوق اساسی ۲ را نیز مطالعه کردم. در کنار آنها مهم ترین مطالعه ای که در درس اساسی به بنده کمک کرد مطالعه خود اصول قانون اساسی بود. چندین بار قانون اساسی را مطالعه کردم به‌گونه‌ای که همه اصول را با شماره آنها حفظ کرده بودم.

حقوق بین‌الملل عمومی: این درس از دروسی است که نقطه ضعف خود بنده بود و بیشترین زمان را برای این درس اختصاص دادم. ابتدا خود کتاب دکتر بیگدلی را مطالعه کردم و بخش هایی از جزوات دکتر بیگ زاده را نیز نگاه انداخته بودم. در کنار آنها سعی می‌کردم تمامی تحلیل ها و نشست هایی که پیرامون بررسی کیس‌های مختلف جامعه بین‌المللی رخ داده را نیز نگاه کنم که انصافاً بسیار کمک کننده بود و از همان تحلیل ها آرام آرام فهم حقوق بین‌الملل نیز در بنده شکل گرفت. همچنین مطالعه پراکنده‌ای بر خود منشور ملل متحد نیز داشتم.

حقوق جزای عمومی: بنده کتب مرجع این درس را در طول ترم های دانشگاهی مطالعه کرده بودم و در زمان منتهی به آزمون نیز سعی کردم همان ها را در کنار خود مواد جزای عمومی بررسی کنم. کتاب جزای عمومی ۱ و ۲ دکتر اردبیلی و بخش هایی از کتاب جزای دکتر الهام و دکتر برهانی از منابع بنده بودند.

آیین‌دادرسی کیفری: مرجع اول این درس دو جلدی دکتر خالقی است که بنده نیز چندین بار این دو کتاب را مطالعه کردم و در کنار آنها سعی کردم تا حد زیادی به مواد مهم خود قانون نیز مسلط باشم که بسیار کمک کننده بود. همچنین در برخی موارد مبنایی که ممکن بود در خود کتاب کمتر به آن پرداخته شده باشد مقالات مختلفی را مطالعه کردم که آنها نیز مؤثر بود.

سطح سوالات برای دانشجویان مقطع کارشناسی مناسب است؟

به نظر بنده حداقل در رشته حقوق می‌توان قائل به این نظر شد که دانشجویان خوب مقطع کارشناسی آنقدر با دانشجویان تحصیلات تکمیلی به لحاظ سطح علمی متفاوت نیستند.

در ثانی بسیاری از سؤالات المپیاد نیز در ظاهر اصلأ سؤالات سخت و پیچیده‌ای نیستند بلکه نحوه پاسخگویی به این سؤالات است که امتیاز فرد را مشخص می‌کند. بنابراین بن نظرم سطح سؤالات مناسب است.

رتبه‌ای که در این آزمون کسب می‌کنید چه تاثیری دارد؟ چه امتیازات تحصیلی و شغلی‌ای به برگزیدگان اعطا می‌شود؟

در مصاحبه دیگر برگزیدگان المپیاد که در همین رسانه اختبار نیز پوشش داده شده به خوبی مزایای المپیاد ترسیم شده است. به همین خاطر بنده سعی می‌کنم با رعایت اختصار به بیان این مزایا بپردازم.

پذیرش در مقطع کارشناسی‌ارشد: مطابق با آیین‌نامه‌ المپیاد دانشجویی نفرات اول تا پانزدهم مرحله نهایی مجوز ادامه تحصیل در مقطع کارشناسی‌ارشد در گرایش و دانشگاه مورد علاقه خود را کسب خواهند کرد البته این مسئله به طور مطلق در بین دانشگاه‌های مختلف رعایت نمی‌شود و هر دانشگاهی بر اساس سیاست های خود اقدام به جذب دانشجو می‌کند. همچنین احتمال قبولی در بین گرایش های مختلف نیز متفاوت است؛ طبیعتاً گرایش های پرمتقاضی مثل حقوق خصوصی یا حقوق تجارت بین‌الملل چالش برانگیز تر خواهند بود. در کل آنچه که بر اساس رویه گذشته دانشگاه‌ها مشاهده می‌شود اینچنین است که رتبه های اول تا سوم معمولاً بدون گزینش پذیرش می‌شوند اما برای گزینش رتبه های چهار تا پانزده فیلتر های مختلفی از جمله مصاحبه، معدل و خود رتبه المپیاد اعمال می‌شود. همچنین در بین دانشگاه‌ها دانشگاه شهید بهشتی تمایل بیشتری به جذب دانشجویان برتر المپیاد نشان داده درحالیکه دانشگاه تهران رغبت کمتری به این امر دارد.

تسهیلات نظام وظیفه: این مزیت مخصوص آقایان است و شاید به همین دلیل است که دانشجویان پسر رغبت بیشتری برای شرکت در این آزمون دارند. به طور کلی تسهیلات نظام وظیفه یا طرح کسری خدمت است و یا طرح جایگزین خدمت. در طرح کسری خدمت داوطلب می‌تواند با انجام یک تا دو طرح پژوهشی در هنگام تحصیل در مقطع کارشناسی‌ارشد یا دکتری کسری خدمت بگیرد. برای شمول این طرح فرد باید رزومه خود را ارسال کند تا مورد بررسی قرار بگیرد و طبیعتاً وجود مدال المپیاد یا حتی رتبه ممتاز در آن، در مشمول شدن فرد مؤثر است. طرح جایگزین خدمت نیز تسهیلات دیگری است که وجود دارد. در اینجا صرفاً یک دوره آموزشی وجود دارد و بعد از آن یک طرح پژوهشی به داوطلب اختصاص پیدا می‌کند تا با انجام و تحویل آن کارت پایان خدمت خود را دریافت کند. این طرح طرح شهید صیاد شیرازی است و اگر فردی ۱۱۰ امتیاز از امتیازاتی که در جداول آن معرفی شده را کسب کند مجاز به اعمال طرح جایگزین خدمت خواهد بود. آیتم هایی که در کسب این امتیازات مؤثر است مواردی مثل معدل کارشناسی و کارشناسی‌ارشد، رتبه کنکور کارشناسی و کارشناسی‌ارشد، مدال المپیاد و چند مورد دیگر است.

مدال طلا ۱۰۰ امتیاز، نقره ۷۵ امتیاز و برنز نیز ۵۰ امتیاز خواهد داشت. معمولاً کسانی که موفق به کسب مدال در المپیاد شده‌اند با توجه به سایر آیتم ها، امتیاز آنها به نصاب مورد نیاز خواهد رسید.

علاوه‌بر این دو مورد که بیشتر مورد توجه داوطلبان المپیاد بوده مزایای دیگری از جمله امتیاز ویژه برای جذب هیئت علمی دانشگاه، پذیرش در مقطع دکتری و گرفتن فاند تحصیلی نیز وجود دارد.

نحوه طرح سؤال و ساختار این آزمون چگونه است؟

ابتدا درباره ساختار این آزمون بخواهم توضیح بدهم باید بگویم که این آزمون دارای ۶ ماده درسی است که در ساعت‌های اشاره شده برگزار می‌شود:

حقوق مدنی ۸ تا ۹
متون فقه و اصول فقه ۹:۱۵ تا ۱۰:۱۵
حقوق اساسی ۱۰:۳۰ تا ۱۱:۳۰
حقوق بین‌الملل عمومی ۱۳ تا ۱۴
حقوق جزای عمومی ۱۴:۱۵ تا ۱۵:۱۵
آیین‌دادرسی کیفری ۱۵:۳۰ تا ۱۶:۳۰
هر درس ۱۰۰ امتیاز دارد و مجموع امتیازات نیز ۶۰۰ امتیاز خواهد بود.

درباره سؤالات المپیاد نیز باید گفت برخلاف سایر آزمون‌ها سؤالات آزمون منتشر نمی‌شود و همین مسئله علت مبهم بودن بیش از بیش این آزمون برای دانشجویان است. نحوه طرح سؤال در المپیاد از سایر آزمون‌ها کاملاً متفاوت است؛ به اینصورت که سؤالات تماماً تشریحی هستند و برای هر درس یک تا دو سؤال طرح می‌شود. سؤالات المپیاد اصولاً سؤالات کلی و مبنایی هستند که دانش حقوقی داوطلب را به چالش می‌کشد. این سؤالات به ندرت خاص و جزئی هستند و عموماً برای پاسخگویی به آنها مجموعه‌ای از اطلاعات حقوقی و حتی غیر حقوقی فرد کمک کننده خواهد بود. درواقع سؤالات مطرح شده زوایای گوناگونی دارد و بهترین پاسخ، پاسخی خواهد بود که از ابعاد مختلف سؤال را بررسی کرده باشد. به طور مثال سؤال سال قبل آیین دادرسی کیفری درباره تحلیل اصل تفکیک مقام تحقیق از تعقیب در نظام حقوقی ایران بود. همانطور که مشاهده می‌شود سؤال کلی، مبنایی، عمیق و دارای جنبه‌های گوناگون است که نیازمند تسلط نسبی بر مباحث مختلف آیین‌دادرسی کیفری برای پاسخگویی همه‌جانبه به آن است. برای بررسی دقیق تر نحوه طرح سؤال در هر درس را جداگانه توضیح خواهم داد:

حقوق مدنی: دروسی که از آنها بیشتر طرح سؤال می‌شود مدنی ۳، مدنی ۶، مدنی ۴ و تا حدودی مدنی ۷ خواهد بود. مدنی ۱ و ۲ را عموماً دانشجویان آگاهی کلی از آنها دارند و باتوجه به اینکه خیلی کم مستقیماً از این دو درس سؤال طرح می‌شود همان آگاهی کفایت خواهد کرد. مدنی ۵ و ۸ نیز در سال های اخیر مورد توجه طراحان نبوده است. سؤالات مدنی به صورت مسئله خواهد بود که مباحث مختلفی را در بر می‌گیرد. معمولاً شروط ضمن عقد، شرایط اساسی صحت معامله و احکام خاصه بیع از مواردی است که در مسئله وجود خواهند داشت.

حقوق اساسی: سؤالات حقوق اساسی یا سؤالات تحلیلی هستند یا حفظی-مفهومی. به این معنا که یا مسئله مورد پرسش درباره تحلیل یک نهاد، ساختار یا اقدام از حیث حقوق اساسی است و یا یک مفهوم از حقوق اساسی را مورد پرسش قرار می‌دهد و به نوعی نیاز به تعریف و تفهیم دارد. مثلاً سؤال شده که قانونگذاری شورای عالی انقلاب فرهنگی را از نظر حقوق اساسی بررسی کنید که از سؤالات تحلیلی است یا گفته شده انواع ساختار دولت ملت‌ها را بیان کنید که این سؤال مفهومی بوده.

متون فقه و اصول فقه: متون فقه به این صورت خواهد بود که یک متن فقهی داده شده و از داخل آن طرح سؤال می‌شود. در مرحله کشوری طرح سؤال به این صورت است که ۲۵ امتیاز برای ترجمه متن و ۲۵ امتیاز دیگر برای سؤالات مفهومی بوده که از دل متن است. متن فقهی ممکن است از هر منبع فقهی باشد به طور مثال یک سال از شرح لمعه و یک سال از شرایع. اصول فقه نیز معمولاً یا یک مسئله خواهد بود یا یک سؤال مفهومی از مباحث اصولی. مثلاً ممکن است یک ماده قانونی بیان شود و بگوید به لحاظ برخی موارد اصولی آن را بررسی کنید یا اینکه مستقیماً یک مبحث اصولی بیان شود و توضیح بخواهد. مثلاً گفته شود حجیت یا عدم حجیت مفهوم وصف در اصول فقه را بیان کنید.

حقوق بین‌الملل عمومی: سؤالات این درس نیز معمولاً مسئله و کیس‌های روز جامعه بین‌المللی هستند. پس یکی از مسائل مهم در پاسخگویی به این درس آگاهی جامع به کیس‌های روز حقوق بین‌الملل و تحلیل آنها است. علاوه بر کیس‌های روز، پرونده‌های ایران در سطح بین‌المللی نیز برای طراحان از اهمیت بالایی برخوردار است مثل دعاوی ایران علیه کانادا و آمریکا. علاوه بر مسائل اینچنینی ممکن است از مفاهیم حقوق بین‌الملل نیز به صورت تحلیلی طرح سؤال شود. مثلاً درباره خود مفهوم حق شرط و جایگاه آن در جامعه بین‌المللی امروز طرح سؤال شده بود.

حقوق جزای عمومی: در این درس معمولاً یک فرض بیان می‌شود و از دل آن سؤالات مختلف مورد پرسش قرار می‌گیرد. فرض داده شده به سبک و سیاق مسائل پایان ترم دانشگاهی خواهد بود اما کمی چالشی و پیچیده تر. مباحثی مثل علل موجه جرم، عوامل رافع مسئولیت، شرکت، معاونت، انتساب و مسئولیت کیفری ناشی از فعل غیر از مفاهیمی هستند که معمولاً در مسئله وجود دارند. دو مبحثی که اخیراً در طرح سؤالات بیشتر مد نظر طراحان قرار گرفته است یکی مسئولیت کیفری اطفال و نوجوانان و دیگری مسئولیت شخص حقوقی است. علاوه بر مسئله ممکن است یک سؤال مبنایی نیز طرح شود که نیاز به تسلط عمیق به مباحث حقوق جزا داشته باشد. مثلاً یکی از سؤالات سال قبل این بود که ضابطه تفکیک مسئولیت کیفری ناشی از فعل غیر از مسئولیت کیفری شخص حقوقی چیست.

آیین‌دادرسی کیفری: سؤالات این درس هم در دو سبک مسئله‌ای و مفهومی هستند. اصولاً مسائلی که برای آیین‌دادرسی کیفری طرح می‌شود از مبحث صلاحیت ها است که با ترکیب اشخاص، جرم ها و مکان های مختلف، صلاحیت ذاتی و محلی رسیدگی را مورد پرسش قرار می‌دهد. سؤالات مفهومی نیز از مباحث مختلف آیین‌دادرسی خواهد بود که برای پاسخگویی به آنها هم نیاز به تسلط به خود آن مبحث است و هم بررسی آن مسئله با سایر مواد و اصول آیین‌دادرسی کیفری. مثلاً ممکن است درباره اصل استقلال قضایی مقام بازپرس سؤال شود که در اینجا باید خود این مفهوم و مصادیق آن تشریح و سپس این مفهوم با سایر مواد و همچنین اصول حاکم بر آیین‌دادرسی کیفری که در ابتدای قانون آمده تطبیق داده شود.

چه پارامتر هایی در پاسخگویی به سوالات باید رعایت شود تا داوطلب امتیاز مناسبی کسب کند؟

یک‌سری آیتم هایی وجود دارد که طراحان سؤالان برای آنها امتیاز قرار می‌دهند به گونه‌ای که اگر داوطلب این موارد را در پاسخ خود رعایت کند می‌تواند نمره بالایی کسب کند:

مستند کردن پاسخ به اصول و مواد قانون: در المپیاد همراه داشتن قانون مجاز نیست و به همین خاطر اگر فردی در پاسخ های خود استناد درست به مواد قانون داشته باشد می‌تواند نمره بالایی کسب کند؛ مخصوصاً استناد به اصول قانون اساسی که در درس حقوق اساسی بسیار راهگشا خواهد بود. همچنین توصیه بنده این است که مواد مهم آیین‌دادرسی کیفری و حقوق جزای عمومی را نیز داوطلبان به یاد داشته باشند.

شیوه درست و صحیح نگارش: با توجه به اینکه سؤالات المپیاد کلی و دارای ابعاد گوناگون هستند ممکن است داوطلبین به محض دیدن سؤال مجموعه زیادی از اطلاعات حقوقی را در ذهن خود بیابند اما این کافی نیست بلکه نکته مهم تر پیاده کردن درست این اطلاعات بر روی برگه است طوری که هم همه دانسته های فرد در جواب منعکس شود و هم در جای درست خود مطرح شوند همچنین زمان محدود پاسخگویی نیز رعایت شود. بنابراین بهتر است ابتدا مقدمه‌ای پیرامون موضوع سؤال و تحلیل ماهیت آن بیان شود و سپس با استفاده از مطالب مقدمه به بررسی سؤالات پرداخته شود و درنهایت نیز از مجموعه نوشته ها نتیجه گیری مستدل ارائه شود. کسانی که قصد شرکت در آزمون المپیاد را دارند می‌توانند قبل از آزمون در امتحانات دانشگاهی خود این شیوه نوشتن را تمرین کنند کاری که خود بنده انجام دادم و مفید واقع شد.

استناد به نظرات مختلف اساتید حقوقی: برخلاف آزمون‌های دیگر که صرفاً نظر آزمونی مهم و ملاک است در المپیاد هرچقدر نظرات مختلف اساتید در موضوعات مختلف بیان شود،‌ امتیاز بالاتری به داوطلب اختصاص خواهد یافت. اما نکته مهم این است که درنهایت و در نتیجه‌گیری باید یک نظر انتخاب و دیگر نظرات با استدلال رد شود تا پاسخ داده شده از انسجام کافی برخوردار باشد.

استفاده از آموزه های تطبیقی در پاسخگویی: یکی دیگر از مواردی که می‌تواند امتیاز بالایی داشته باشد بیان نظرات مختلف در موضوع واحد به صورت تطبیقی است که این امر می‌تواند بررسی یک نهاد یا مفهوم در حقوق موضوعه ایران با سایر نظام های حقوقی یا حتی بررسی همان موضوع در فقه باشد. مثلاً مفهوم عقد در فقه، حقوق ایران و سایر نظام های حقوقی.

فکر می‌کنید چرا این آزمون چندان مورد اقبال دانشجویان نیست؟

به نظر بنده دو علت عمده دارد: یکی مبهم بودن این آزمون در ذهن دانشجویان است. به‌طوریکه دانشجویان به سبک و سیاق این آزمون آشنا نیستند و نمی‌دانند شیوه سؤالات چگونه است و اصلاً چطور باید برای این آزمون علمی مطالعه کنند.

البته این مشکل به کمک سایت خوب اختبار از طریق مصاحبه هایی که با سایر برگزیدگان انجام داده تا حدودی برطرف شده.

دومی نیز جامع بودن این آزمون است. امروزه دانشجویان حقوق معمولاً به یک گرایش و زمینه خاص خود می‌گیرند و سعی می‌کنند در همان شاخه خود را ارتقاء دهند و کمتر به این سمت می‌آیند که همه دروس را با هم مطالعه جامع داشته باشند.

چه توصیه‌ای برای داوطلبان آزمون‌های آینده دارید؟ و سخن پایانی؟

جمله‌ای که خودم بار ها قبل از المپیاد از زبان سایر مدال‌آوران شنیده بودم این بود که المپیاد یک رقابت بدون بازنده است؛ بنده نیز می‌خواهم یک بار دیگر بر این جمله تأکید کنم و به کسانی که قصد شرکت در این رقابت را دارند بگویم که قدم در مسیری پرچالش اما پرآورده خواهند گذاشت. در این راه صبر و استقامت خود را حفظ کنند و با توکل به خدا به مسیر خود ادامه دهند. بنده بشخصه در مقاطعی از شرکت در المپیاد دلسرد می‌شدم اما به لطف خدا توانستم تا انتها ادامه بدهم.

در انتها نیز می‌خواهم از پدر و مادر عزیز تر از جانم تشکر کنم که از هیچ تلاشی برای بنده دریغ نکردند و امیدوارم دوری و نبود من در ایام مطالعه را بر من ببخشند. همچنین تشکر ویژه از دکتر منصوری در دانشگاه اصفهان که همواره پیگیر حضور و موفقیت بنده در المپیاد بودند.