قانون اساسنامه بنیاد مسکن انقلاب اسلامی
قانون اساسنامه بنیاد مسکن انقلاب اسلامی
مصوب ۱۳۶۶/۹/۱۷ مجلس شورای اسلامی
فصل اول – تعریف و هدف:
ماده ۱ – بنیاد مسکن انقلاب اسلامی که در این اساسنامه اختصاراً بنیاد نامید میشود نهاد انقلاب اسلامی است که بر اساس فرمان ۲۱ فروردین ۱۳۵۸ رهبر کبیر انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی مدظله بمنظور تأمین مسکن محرومان بویژه روستائیان در چهارچوب سیاست ها و برنامه‌های دولت تشکیل گردیده است.
فصل دوم – وظایف
ماده ۲ – مطالعه و بررسی در زمینه تشخیص و تعیین نیازمندیهای مسکن محرومان اعم از روستائی و شهری و فراهم آوردن موجبات اجرای آن با‌مشارکت، همکاری و خود یاری مردم و دستگاه های مختلف.
ماده ۳ – تهیه طرح مجتمع‌های زیستی و واحدهای مسکونی ارزانقیمت و اجرای آنها بطور مستقیم یا با مشارکت مردم با همکاری و هماهنگی دستگاههای ذیربط در روستا و شهر.
تبصره – دولت موظف است در اجرای پروژه‌ها و طرحهای مسکونی خود به غیر از خانه‌های سازمانی شهری، اولویت را به بنیاد بدهد.
ماده ۴ – تهیه زمین مورد نیاز طرحها و پروژه‌های بنیاد و آماده‌سازی آنها.
تبصره ۱ – دولت و بنیاد مستضعفان مکلفند زمین های مناسب خود را جهت اجرای طرح های مسکونی مصوب شورای مرکزی بنیاد به استثنای‌هزینه‌های خرید و آماده‌سازی (قیمت تمام شده برای دولت) بطور رایگان و قطعی به بنیاد واگذار نمایند.
تبصره ۲ – اشخاص حقیقی و حقوقی می‌توانند زمین‌های ملکی خود را به بنیاد هبه نمایند و قانون زمین شهری مانع این امر نخواهد بود.
تبصره ۳ – هیأت‌های هفت نفره واگذاری زمین و سازمان جنگلها و مراتع مکلفند زمین‌های دولتی مناسب را جهت واگذاری و اجرای طرح های مسکن روستائی پس از اعلام نیاز بنیاد به شرط نداشتن کاربری کشاورزی در اختیار بنیاد قرار دهند.
تبصره ۴ – دولت موظف است نسبت به تأمین آب و برق، راه، مدرسه، درمانگاه و دیگر نیازمندیهای عمومی این طرحها از طریق وزارتخانه‌ها و‌سازمان های ذیربط اقدام لازم را بعمل آورد.
ماده ۵ – کمک در جهت تأمین مصالح ساختمانی کشور از طریق تولید، تهیه، توزیع.
تبصره ۱ – وزارتخانه‌های صنایع و معادن و فلزات موظفند در مورد صدور موافقتنامه‌های اصولی و اجازه بهره‌برداری از معادن با اولویت برای بنیاد اقدام نموده و بنیاد از شمول محدودیت های ماده ۳۸ قانون معادن مصوب ۱/۳/۱۳۶۲ مستثنی است.
تبصره ۲ – دولت موظف است سهمیه لازم از مصالح ساختمانی و ماشین آلات مورد نیاز را در اختیار بنیاد قرار دهد.
تبصره ۳ – بنیاد مستضعفان مکلف است کارگاهها و کارخانجات تولید شن و ماسه، مصنوعات بتنی و سیمانی، آجر، گچ و آهک خود را در حد نیاز به بنیاد واگذار نماید.
ماده ۶ – نظارت بر پرداخت و مصرف وامهای قرض‌الحسنه مسکن روستائی و ارزان قیمت شهری که از محل منابع مالی و سیستم بانکی کشور‌تأمین میشود.
تبصره – دولت موظف است در اجرای این ماده اعتبارات لازم را بصورت قرض‌الحسنه تأمین نماید.
ماده ۷ – تهیه طرحهای هادی و اصلاح معابر در روستاها، با هماهنگی دستگاههای ذیربط و اجرای آن با مشارکت مردم از محل اعتبارات مصوب واگذاری دولت.
ماده ۸ – تهیه و ارائه طرحهای لازم برای بازسازی و نوسازی مناطق مسکونی روستائی آسیب دیده در اثر جنگ، سیل زلزله و سایر سوانح طبیعی و‌اجرای آنها با مشارکت مردم و هماهنگی با سازمانها و ارگان های ذیربط.
تبصره – دولت موظف است اجرای طرحهای موضوع این ماده را همراه با اعتبارات مربوطه با رعایت اولویت به بنیاد واگذار نماید.
فصل سوم – ارکان
ماده ۹ – ارکان بنیاد عبارتند از:
الف – شورای مرکزی.
ب – سرپرست.
ج – بازرسان.
ماده ۱۰ – شورای مرکزی بعنوان عالیترین مرجع تصمیم‌گیری بنیاد دارای پنج نفر عضو به ترتیب ذیل میباشد.
الف – یک نفر روحانی (نماینده مقام معظم رهبری در صورت تعیین).
ب – نماینده دولت (وزیر مسکن و شهرسازی).
ج – سه نفر از مهندسین و کارشناسان ساختمان و شهرسازی به انتخاب دو نفر فوق‌الذکر.
تبصره – اعضاء شورا از بین خود یک نفر را بعنوان ریاست شورا انتخاب می‌نمایند.
ماده ۱۱ – روحانی عضو شورای مرکزی علاوه بر وظایف عضویت در شورا مسئولیت انطباق فعالیتهای بنیاد با موازین شرعی را خواهد داشت.
تبصره – روحانی عضو شورا موظف است در مواردی که اجرای هر قسمت از مواد این قانون که نیاز به اذن ولی فقیه دارد موضوع را از محضر‌معظم‌له استعلام نماید.
ماده ۱۲ – وزیر مسکن و شهرسازی به عنوان نماینده دولت علاوه بر وظایف عضویت در شورا، پاسخگویی مجلس در حدود اختیارات خواهد بود.
ماده ۱۳ – یکی از اعضاء شورای مرکزی بعنوان سرپرست و بالاترین مقام اجرائی بنیاد، برای مدت چهار سال توسط شورای مرکزی انتخاب و با‌حکم ریاست آن منصوب خواهد شد و انتخاب مجدد وی بلامانع است.
تبصره – شورای مرکزی می‌تواند سرپرست بنیاد را با حداقل ۳ رأی عزل نماید.
ماده ۱۴ – دو نفر بازرس از بین کارشناسان ذیصلاح توسط شورای مرکزی برای مدت یکسال انتخاب خواهند شد و انتخاب مجدد آنان بلامانع‌است.
فصل چهارم – مقررات مالی و عمومی
ماده ۱۵ – بودجه، امکانات و منابع مالی بنیاد عبارتند از:
۱ – حساب ۱۰۰ حضرت امام مدظله.
۲ – کمکهای نقدی و غیر نقدی از قبیل زمین، مستغلات، مصالح ساختمانی و غیره که از طرف مردم، دولت و سایر نهادها و دستگاه ها به بنیاد واگذار میشود.
۳ – کمک های بلاعوض بنیاد مستضعفان صرفاً برای تأمین مسکن فقرا و محرومان صرف می‌گردد و بنیاد مسکن گزارش فعالیت های انجام شده از‌محل اعتبارات فوق را بصورت سالانه به بنیاد مستضعفان ارسال می‌نماید.
تبصره – وزارت امور اقتصادی و دارائی مکلف است کمکهای موضوع بندهای ۱ و۲ و ۳ این ماده را بعنوان هزینه‌های قابل قبول مؤدیان محسوب نماید.
۴ – کمکهای دولت که در بودجه سالیانه کل کشور منظور می‌گردد.
۵ – درآمد حاصل از فروش مصالح تولیدی کارگاهها و کارخانجات متعلق به بنیاد و توزیع مصالح ساختمانی و ارائه خدمات فنی.
ماده ۱۶ – بنیاد از پرداخت مالیات بر درآمد و عواید حاصل از مشارکت و مالیات سهم سود و در شرکتهای وابسته معاف میباشد.
ماده ۱۷ – بنیاد دارای شخصیت حقوقی بوده و نمایندگی قانون بنیاد با سرپرست بنیاد است و می‌تواند برای طرح دعاوی و شکایات یا برای هر اقدام‌قانونی دیگر، نماینده و یا وکیل تعیین و به مراجع قضائی، اداری، انتظامی و ثبتی معرفی نماید.
تبصره – بنیاد از پرداخت هزینه‌های دادرسی در تمام مراجع قضائی معاف میباشد.
ماده ۱۸ – بنیاد در جهت انجام وظایف خود می‌تواند در استانها، شهرستانها، بخشهای کشور دارای شعب و نمایندگی باشد.
ماده ۱۹ – آئین‌نامه‌های اجرائی این قانون توسط شورای مرکزی تهیه و بتصویب وزیر مسکن و شهرسازی خواهد رسید.
ماده ۲۰ – از تاریخ لازم‌الاجرا شدن این قانون کلیه قوانین مغایر با آن ملغی می‌گردد.
اساسنامه فوق مشتمل بر بیست ماده و پانزده تبصره در جلسه علنی روز سه‌شنبه هفدهم آذر ماه یکهزار و سیصد و شصت و شش مجلس شورای‌اسلامی تصویب و در تاریخ ۹/۱۰/۱۳۶۶ به تأیید شورای نگهبان رسیده است.
