دستورالعمل سنجش و ارزیابی سلامت روانی کارکنان وظیفه در مراکز آموزشی نیروهای مسلح
دستورالعمل سنجش و ارزیابی سلامت روانی کارکنان وظیفه در مراکز آموزشی نیروهای مسلح
(آزمون ارزیابی شخصیت و رفتار در طول مدت دوره آموزش)
به آگاهی می‌رساند؛ تبصره ۵ ماده ۴۷ قانون خدمت وظیفه عمومی اشعار می‌دارد: «از همه کارکنان وظیفه در طول مدت دوره آموزش، آزمونهای ارزیابی شخصیت و رفتار گرفته می‌شود و متناسب با نتایج حاصله تقسیم و پرونده افراد نیازمند به خدمت مشاوره‌ای به مراکز ذیربط در نیروهای مسلح برای راهنمایی و حمایت ارسال می‌گردد. نحوه اجراء برابر دستورالعملی است که توسط ستاد کل تهیه و ابلاغ می‌گردد.»
در همین راستا و به منظور ارزیابی سلامت روان کارکنان وظیفه تحت آموزش در مراکز آموزشی، «دستورالعمل سنجش و ارزیابی سلامت روانی کارکنان وظیفه در مراکز آموزشی ن.م» در سال ۱۳۸۷ تهیه، تدوین و جهت اجرا به سازمان‌ها و نیروها ابلاغ گردید.
با توجه به ضرورت به روز رسانی دستورالعمل‌های ابلاغی، گروه کارشناسی بهداشت روان اداره بهداشت، امداد و درمان این ستاد در سال جاری دستورالعمل مذکور را مورد بازنگری و اصلاح تخصصی قرار داده که یک نسخه از آن جهت بهره‌برداری و اجراء به پیوست ارسال می‌گردد.
رئیس ستاد کل نیروهای مسلح ـ سرلشگر پاسدار محمد باقری
الف: مقدمه:
یکی از مؤلفه‌های مهم و تأثیرگذار در انجام مأموریت‌های نظامی، نیروی انسانی سالم، کارآمد و شاداب است. بدون وجود نیروی انسانی سالم، توانمند و با انگیزه، ابزارها و تاکتیک‌های نظامی پیچیده فاقد کارآیی و اثربخشی لازم می‌باشند، بخش عظیمی از نیروهای مسلح کشور از سربازانی تشکیل شده است که برخی از آنان دارای مشکلات اجتماعی، خانوادگی و روانشناختی هستند، این افراد هنگامی که وارد محیط نظامی می‌شوند به دلیل وجود استرس که در ماهیت کار نظامی‌گری نهفته است و نیز فقدان مهارت‌های زندگی با مشکلات متعددی روبرو می‌شوند که این مسئله موجب بروز آسیب‌های روانی و تشدید استرس در آنان می‌گردد. از طرف دیگر تعدادی از سربازان نیز از بنیه روانی ضعیفی برخوردار هستند و در هنگام رویارویی با استرس و فشارهای محیط نظامی دچار فروپاشی می‌شوند. شناسایی و مراقبت از این گونه سربازان نه تنها یک مسئولیت انسانی و اخلاقی است بلکه یکی از شاخصه‌های مهم نیروهای مسلح کتبی و کارآمد می‌باشد.
ب: هدف:
حفظ و ارتقاء سطح سلامت کارکنان نیروهای مسلح
ج: منظور:
۱ـ بیماریابی یا غربالگری و جلوگیری از ورود افراد بیمار و ناهنجار به سازمان رزم.
۲ـ کاهش هزینه‌های درمانی سازمان و پیروی از اصول پیشگیری اولیه.
۳ـ پیشگیری از بروز اختلالات روانی و آسیب‌های عمدی (خودزنی، خودکشی و دیگرزنی)
۴ـ ارتقاء سطح بهداشت و سلامت عمومی ن.م
۵ ـ افزایش سطح توان رزمی، کارآیی نظامی و اثربخشی افراد.
۶ ـ شناسایی کارکنان وظیفه که در معرض خودزنی و یا خودکشی قرار دارند.
د: تعاریف:
۱ـ اختلال روانی: اختلال روانی به گروهی از اختلالات اطلاق می‌شود که منجر به آشفتگی در تفکر، احساسات و عواطف، رفتار، تکلم، قضاوت، بینش، کارکرد تحصیلی، شغلی، خانوادگی، زناشویی، اجتماعی و … در فرد مبتلا می‌شود.
۲ـ آزمون روانشناختی: عبارت است از یک آزمایش معین که انجام فعالیتی را ایجاب می‌کند و برای همه آزمودنی‌ها یکسان است و شیوه مشخصی را برای برآورد موفقیت یا شکست دارد.
۳ـ پرسشنامه استاندارد سلامت عمومی GHQ : پرسشنامه سلامت عمومی آزمونی است با ماهیتی چندگانه و مبتنی بر گزارش فردی که به منظور بررسی و غربال و جداسازی افراد سالم از افراد داری مشکلات روانشناختی طراحی شده است، این آزمون جنبه تشخیصی ندارد.
۴ـ چک لیست علائم اختلالات روانی۹۰ SCL : این آزمون شامل ۹۰ سئوال برای ارزشیابی علائم روانی است که به وسیله پاسخگو گزارش می‌شود و اولین بار برای نشان دادن جنبه‌های روانشناختی بیماران جسمی و روانی طرح‌ریزی گردیده است.
۵ ـ پرسشنامه میلون (MCMI-II) : این ابزار یک پرسشنامه خود گزارش‌دهی است که برای جمعیت بالینی یا افرادی که مشکلات میان فردی و عاطفی دارند ساخته شده است، پرسش‌ها و مقیاس‌های آن براساس نظریه شخصیتی می‌باشد.
۶ ـ پرسشنامه شخصیتی چندوجهی مینه سونا (MMPI) : یک پرسشنامه خودسنجی است که بهترین ابزار جهت سنجش شخصیت است که کامل‌تر از همه آزمون‌ها مورد تحقیق قرار گرفته است. MMPI نمراتی در مورد ۱۰ مقیاس بالینی استاندارد به دست می‌دهد.
۷ـ تمارض: عبارت است از وانمود کردن عمدی نشانه‌های بیماری جسمانی یا اختلال روانی با انگیزه‌های نهفته از سوی فرد.
هـ: دستورات اجرایی:
۱ـ سنجش وضعیت سلامت روانی کارکنان وظیفه باید در مراکز آموزش رزم مقدماتی نیروها و ترجیحاً چهار هفته پس از ورود به مرکز آموزش انجام شود.
۲ـ آزمون روانشناختی مورد استفاده پرسشنامه استاندارد سلامت عمومی GHQ می‌باشد که نیروها می‌توانند متناسب با توان و امکانات فنی خود از چک لیست علائم اختلالات روانی –R ۹۰ SCL یا MMPI فرم ۲ و ۲۸ MHI نیز استفاده کنند.
تبصره۱: در صورت انتخاب هر کدام از آزمونهای روانشناختی برای انجام پایش سلامت روان کارکنان وظیفه، حداقل به مدت یک سال همین آزمون اجراء شود و از آزمون دیگری استفاده نشود.
۳ـ آزمون باید به شکل گروهی (گروه‌های ۵۰ نفره) و تحت نظر روانشناس پایور آموزش دیده اجراء شود. در هر حال مسئولیت ارزیابی سلامت روان کارکنان وظیفه در مراکز آموزشی و یگان‌ها به عهده روانشناس پایور نیرو/یگان با حداقل مدرک کارشناسی ارشد روانشناسی یا مشاوره می‌باشد.
تبصره۲: استفاده از فارغ‌التحصیلان روانشناسی با عضویت وظیفه، صرفاً برای کمک در اجرای آزمون مجاز می‌باشد و در مراحل تجزیه و تحلیل، نتیجه‌گیری و اعلام نظریه هیچگونه دخالتی نباید داشته باشند.
۴ـ کارکنان وظیفه‌ای که تست روانشناسی آنان در مراکز آموزش از نظر اختلال روانی مثبت می‌باشد (یعنی بالاتر از نمره ۳۷) و یا در یکی از خرده مقیاس‌های پُرخطر مانند D نمره بالاتر از ۷ دارند و یا در فرم اطلاعات تست سابقه اقدام به خودزنی و خودکشی و یا بستری در بخش روان پزشکی بیمارستانی را گزارش کرده‌اند، برای تأیید نتایج آزمون باید مورد مصاحبه روانشناختی (تشخیصی) قرار گیرند.
۵ ـ براساس نتایج آزمون و مصاحبه انجام شده، کارکنان وظیفه به دو گروه تقسیم می‌شوند:
گروه الف ـ کارکنان وظیفه‌ای که در آزمون روانشناختی سالم بوده و فاقد مشکل روانشناختی می‌باشند. این گروه هیچ نوع محدودیت خدمتی ندارند.
گروه ب ـ کارکنان وظیفه‌ای که در آزمون و معاینات روانشناختی علایم و نشانه‌هایی از اختلالات روانی نشان داده یا سابقه این اختلالات را دارند.
تبصره۳: کارکنان وظیفه گروه ب به دلیل احتمال بروز رفتارهای پُرخطر در محیط‌های نظامی دارای محدودیت‌هایی به شرح زیر می‌باشند: معاف از حمل سلاح و مهمات جنگی، دیده‌بانی، رانندگی، کار با ابزار خطرناک، تیز و برنده، کار با سموم، گندزداها و مواد شیمیایی آسیب‌زا، کار با تجهیزاتی مانند دستگاه فرز، اره برقی، دریل و کار در ارتفاع و سایر محدودیت‌هایی که باید توسط روانشناس در برگ نتایج سلامت روانی به طور مشخص ذکر شود.
تبصره۴: معاونت نیروی انسانی یگان به کار گیرنده و سلسله مراتب یگان مذکور موظفند کارکنان وظیفه گروه ب را مطابق با نظریه مکتوب روانشناس (بهداری) به کارگیری نمایند. بدیهی است تبعات عدم توجه به نظریه‌ی اعلامی توسط هر یک از عناصر یگان به کارگیرنده متوجه آنان خواهد بود.
۶ ـ نتایج سنجش وضعیت سلامت روانی تمامی کارکنان وظیفه (گروه «الف» یا «ب») پس از ثبت در فرم شماره ۱ (پیوست ۲) باید از طریق رابط نیروی انسانی قبل از اعزام فرد و هم‌زمان با معرفی آنان به صورت دستی یا الکترونیکی به یگان‌های به‌کارگیرنده ارسال شود.
۷ـ نتایج معاینات سلامت روانی کارکنان وظیفه، محرمانه بوده و فقط باید در اختیار بهداری، نیروی انسانی، فرماندهان و مسئولین مرتبط در یگان قرار گیرد. لذا باید فایل مخصوص جهت نگهداری سوابق آنان پیش‌بینی شود.
۸ ـ با توجه به احتمال بروز تمارض در بین برخی از کارکنان وظیفه، ارزیابی مجدد روانشناختی بعد از طی دوره آموزشی رزم مقدماتی و در حین خدمت فقط برای کسانی انجام می‌شود که به تشخیص فرمانده یگان مربوطه، روانشناس یگان یا پزشک بهداری یگان خدمتی مشکوک به وجود علایم اختلالات روانی بوده یا خودشان ادعا می‌کنند از مشکلات روانی رنج می‌برند.
تبصره۵: با توجه به اینکه هرگونه معافیت و محدودیت بکارگیری کارکنان وظیفه باید به تأیید شورای پزشکی مربوط برسد، کارکنان وظیفه گروه «ب» در صورت عدم اختلال در روند آموزش‌ها و یا ایجاد مشکلاتی برای آنان مانند تمدید دوره آموزشی، در اولین فرصت به شورای پزشکی (استانی ـ منطقه‌ای) معرفی شوند و در غیر اینصورت بلافاصله بعد از پایان دوره آموزشی (حداکثر ظرف مدت ۴۵ روز) باید توسط فرماندهان و با برنامه‌ریزی بهداری یا درمانگاه یگان بکارگیرنده توسط شورای پزشکی (استانی ـ منطقه‌ای) تعیین تکلیف شوند و نتیجه شورا در همان روز برگزاری و بدون تأخیر به فرد و یگان بکارگیرنده اعلام گردد.
بدیهی است تا زمان اعلام نظر رسمی شورای مذکور، کارکنان یاد شده که در گروه «ب» سلامت روان قرار می‌گیرند، باید از محدودیت‌های بکارگیری در مشاغل و مأموریت‌های ذکر شده در تبصره ۳ این دستورالعمل برخوردار شوند.
۹ـ به منظور کنترل تمارض، استفاده از پرسشنامه سلامت عمومی GHQ فقط در مراکز آموزش رزم مقدماتی مجاز می‌باشد و استفاده از آن در سایر یگان‌ها غیرمجاز است ولی روانشناسان نظامی می‌توانند برای تشخیص صحیح از سایر آزمونهای روانشناسی استاندارد و مصاحبه روانشناختی (تشخیصی) استفاده نمایند.
و: دستورات هماهنگی:
۱ـ معاونت‌ها یا ادارات آموزش و نیروی انسانی هر نیرو همکاری لازم از قبیل اختصاص زمان مناسب در تقویم آموزشی مراکز آموزشی را جهت اجرای طرح سنجش و ارزیابی روانشناختی کارکنان وظیفه به عمل آورند.
۲ـ تمامی فرماندهان محترم مراکز آموزشی در نیروهای مسلح موظفند ضمن پی‌گیری تشکیل تیم‌های بهداشت روان جهت سنجش سلامت روانی کارکنان وظیفه دستور هماهنگی و همکاری سایر واحدها را صادر نمایند.
۳ـ مرجع تخصصی برای اجرای طرح سنجش و ارزیابی سطح سلامت روانی کارکنان وظیفه، بهداری هر یگان/ رده بوده و در صورت نیاز، مراکز بهداری و بیمارستان‌های منطقه‌ای هر نیرو با اعزام روانشناسان مجرب دارای مدرک کارشناسی ارشد و بالاتر، کمبود نیروی تخصصی مراکز آموزشی را در مدت اجرای دستورالعمل تأمین نمایند.
۴ـ بهداری یا درمانگاه یگان بکارگیرنده کارکنان وظیفه موظفند پس از دریافت سوابق سنجش و ارزیابی روانشناختی کارکنان وظیفه جدیدالورود به یگان، در کوتاه‌ترین زمان ممکن، کارکنان وظیفه گروه «ب» را جهت تعیین تکلیف نهایی نوع معافیت به شورای پزشکی (استانی ـ منطقه‌ای) مربوط اعزام نمایند و شوراها نیز با ارجحیت به وضعیت کارکنان مذکور رسیدگی و نظریه نهایی را به یگان و مبادی ذیربط اعلام نمایند.
۵ ـ نیروی انسانی یگان به کارگیرنده پس از دریافت اطلاعات، بایستی برابر بند ۵ و تبصره‌های ۳ و ۴ دستورات اجرایی این ابلاغیه با کارکنان گروه «ب» عمل نمایند.
تبصره۶: در صورتی که هر یک از کارکنان وظیفه معرفی شده به یگان بکارگیرنده فاقد برگ تعیین سلامت روانی باشند، مسئول نیروی انسانی یگان موظف است او را به روانشناسان بهداری ارجاع نموده و بهداری موظف است در حداقل زمان ممکن نتیجه معاینات سلامت روانی فرد را به نیروی انسانی یگان اعلام نماید به گونه‌ای که هیچ خللی در انجام مأموریت محوله ایجاد نشود.
۶ ـ فرماندهان و مسئولین یگان‌ها و رده‌های ن.م حق به‌کارگیری کارکنان وظیفه قبل از تعیین سطح سلامت روانی را ندارند و چنانچه سربازی قبل از تعیین وضعیت سلامت روانی، به‌کارگیری شود و بر اثر مشکلات روانشناختی دچار صدمات گردد، فرماندهان و نیروی انسانی رده به‌کارگیری‌کننده پاسخگو خواهند بود.
۷ـ ادارات نیروی انسانی سازمان‌ها و نیروها ترتیبی اتخاذ نمایند تا روانشناسان موجود (اعم از پایور و وظیفه) الزاماً در واحدهای بهداشت و درمان رده‌ها به‌کارگیری شوند. همچنین ادارات طرح و برنامه اقدامات لازم جهت اصلاح ساختار و سازمان بهداشت و درمان نیروها و رده‌ها را به منظور اجرای هر چه مطلوب‌تر این ابلاغیه به عمل آورند.
۸ ـ دستورالعمل شیوه اجرای معاینات سلامت روانی کارکنان وظیفه (اختصاصی بهداری‌ها) که پیوست این ابلاغیه می‌باشد، ملاک تخصصی و مبنای کار در حوزه معاینات سلامت روانی کارکنان وظیفه محسوب می‌شود و لازم است مفاد آن توسط بهداری به دقت رعایت گردد. (پیوست ۱)
۹ـ نظارت بر حُسن اجرای این دستورالعمل به عهده معاونت‌ها/ ادارات بهداری، بازرسی و ایمنی و نیروی انسانی هر سارمان/ نیرو (از بالاترین تا پایین‌ترین رده) می‌باشد.
۱۰ـ اجرای مفاد این دستورالعمل توسط فرماندهان ن.م پس از تصویب، لازم‌الاجراء بوده و ارزیابی نتایج آن به عهده معاونت‌ها یا ادارات بهداشت و درمان سازمان‌ها و نیروها می‌باشد و پس از اجرای یکساله قابل بازنگری خواهد بود.
رئیس ستاد کل نیروهای مسلح ـ سرلشگر پاسدار محمد باقری
«بسمه تعالی»
«شیوه اجرای معاینات سلامت روانی کارکنان وظیفه» (پیوست ۱)
(اختصاصی واحدهای بهداشت و درمان)
ماده۱: تمامی کارکنان وظیفه ورودی به مراکز آموزش رزم مقدماتی نیروهای مسلح باید (ترجیحاً چهار هفته) پس از شروع دوره آموزشی توسط روانشناس مرکز با استفاده از آزمون استاندارد GHQ یا ـ R ۹۰ SCL مورد بررسی قرار گیرند.
یادآوری: آزمون باید به شکل گروهی (گروه‌های ۵۰ نفره) و تحت نظر روانشناس آموزش دیده اجراء شود.
ماده۲: کارکنان وظیفه‌ای که مجموع نمرات آنان در آزمون استاندارد GHQ برابر و یا بالاتر از نقطه برش باشد یا در تست ـ R ۹۰ SCL نمره GSI آنان یک و بالاتر باشد به عنوان کارکنان مشکوک به اختلالات روانی تفکیک شده و جهت انجام مصاحبه تشخیصی، جداسازی شده و ارجاع داده می‌شوند.
تبصره۱: چنانچه نتایج مصاحبه تشخیصی، نتیجه آزمون (تست) انجام شده را تأیید نکرد، می‌توان از تست‌های ۹۰ SCL ، BDI ، ۱.۲ ـ MMPI و MHI برای اطمینان بیشتر و تشخیص دقیق‌تر استفاده نمود.
ماده۳: کارکنان وظیفه که پس از انجام مصاحبه دارای ملاک‌های تشخیصی یکی از اختلالات روانی مبتنی بر معیارهای ۵ DSM می‌باشند به واحد بهداشت روانی مرکز آموزش معرفی تا تحت مراقبت و درمان قرار گیرند. نتیجه عملیات تشخیص و درمان در فرم شماره یک این دستورالعمل به عنوان سوابق وضعیت سلامت روانی کارکنان وظیفه درج و به همراه پرونده کارگزینی به رده‌های به‌کارگیرنده ارسال می‌شود. (پیوست ۲)
براساس نتایج آزمون و مصاحبه انجام شده، کارکنان وظیفه به دو گروه تقسیم می‌شوند:
گروه الف ـ کارکنان وظیفه‌ای که در آزمون روانشناختی سالم بوده و فاقد مشکل روانشناختی می‌باشند این گروه هیچ نوع محدودیت خدمتی ندارند.
گروه ب ـ کارکنان وظیفه‌ای که در آزمون و معاینات روانشناختی علایم و نشانه‌هایی از اختلالات روانی نشان داده یا سابقه این اختلالات را دارند.
تبصره۲: با توجه به اینکه هرگونه معافیت و محدودیت بکارگیری کارکنان وظیفه باید به تأیید شورای پزشکی مربوط برسد، کارکنان وظیفه گروه «ب» در صورت عدم اختلال در روند آموزش‌ها و یا ایجاد مشکلاتی برای آنان مانند تمدید دوره آموزشی، در اولین فرصت به شورای پزشکی (استانی ـ منطقه‌ای) معرفی شوند و در غیر اینصورت بلافاصله بعد از پایان دوره آموزشی (حداکثر ظرف مدت ۴۵ روز) باید توسط فرماندهان و با برنامه‌ریزی بهداری یا درمانگاه یگان بکارگیرنده توسط شورای پزشکی (استانی ـ منطقه‌ای) تعیین تکلیف شوند.
تبصره۳: کارکنان وظیفه با شرایط روانی مندرج در ماده ۳ تحت عنوان«گروه ب» از حمل سلاح و مهمات معاف می‌باشند و در تمام طول دوران خدمت، تحویل سلاح و مهمات به آنان به هر دلیل و تحت هر شرایطی ممنوع می‌باشد و این ممنوعیت در فرم شماره یک خلاصه نتایج آزمون معاینات سلامت روانی این افراد در بخش توصیه‌ها باید درج گردد.
ماده۴: رده به‌کارگیرنده کارکنان وظیفه‌ای که در «گروه ب» قرار می‌گیرند بلافاصله این افراد را به بهداری رده ارجاع دهند تا ضمن انجام اقدام لازم بر اساس تبصره ۲ بالا، چنانچه دارای اختلالات روانی می‌باشند تحت مراقبت‌های لازم و در صورت نیاز به روانپزشک ارجاع شوند.
یادآوری: در یگان‌های فاقد روانشناس پی‌گیری و مراقبت کارکنان وظیفه دارای کد تشخیص «گروه ب» به عهده پزشک دوره دیده یگان می‌باشد و مراکز بهداری و بیمارستان‌های منطقه‌ای هر نیرو در صورت نیاز، با اعزام روانشناسان مجرب دارای مدرک کارشناسی ارشد و بالاتر، کمبود نیروی تخصصی یگان‌های مذکور را در مدت اجرای دستورالعمل رفع نمایند.
ماده۵: بهداری یگان به‌کارگیرنده کارکنان وظیفه «گروه ب» موظف است شرایط روانی این افراد را به معاونت نیروی انسانی رده اعلام کند و ضمن تأکید بر محدودیت‌های قانونی در بکارگیری آنان، شرایط کاری مناسب حال افراد را پیشنهاد نماید.
تبصره۴: معاونت نیروی انسانی یگان مربوط، کارکنان فوق‌الذکر را مطابق توصیه‌های بهداری یگان در مشاغل سبک و کم استرس به‌کارگیری خواهد نمود.
ماده۶: تمام اطلاعات حاصل از انجام معاینات سلامت روانی سربازان باید به شکل محرمانه بایگانی گردد و ارائه این اطلاعات فقط به فرماندهان و مسئولین یگان مربوطه و بهداری مجاز می‌باشد.
ماده۷: محورهای مصاحبه روانشناختی (تشخیصی) به شرح زیر می‌باشد:
۱) توصیف کلی
A ـ ظاهر
B ـ رفتار و فعالیت روانی، حرکتی
C ـ نگرش نسبت به معاینه‌کننده
۲) خلق و عاطفه
A ـ خلق
B ـ عاطفه
C ـ تناسب
۳) تکلم
۴) اختلالات ادراکی
۵) تفکر
A ـ فرآیند یا فرم تفکر
B ـ محتوی تفکر
۶) نظام حسی و شناخت
A ـ آگاهی و سطح هوشیاری
B ـ جهت‌یابی
C ـ حافظه
D ـ تمرکز و توجه
E ـ توانایی خواندن و نوشتن
F ـ توانایی دیداری فضایی
G ـ تفکر انتزاعی
H ـ سطح معلومات و هوش
۷) کنترل لکانه
۸) قضاوت و بینش
۹) قابلیت اعتماد (پایائی)
۱۰) سایر موارد:
ـ سابقه خودکشی قبلی خود یا اعضای خانواده
ـ سابقه محکومیت قضایی
ـ سابقه تجدید دوره
ـ سابقه خالکوبی
ـ سابقه مشکلات خانوادگی مثل بیماری صعب‌العلاج، ورشکستگی و…
ـ حوادث منجر به فوت اعضای خانواده
ماده۸: بهداری رده‌ها و مراکز آموزشی موظف هستند پس از پایان عملیات غربالگری هر دوره، گزارش کامل آن را شامل تعداد نفراتی که مورد ارزیابی قرار گرفته‌اند، شایع‌ترین اختلالات و تعداد و درصد کارکنانی که در تشخیص نهایی دارای علائم اختلالات روانی بوده‌اند (به تفکیک گروه الف و ب) به همراه نتایج شورای پزشکی، اقدامات تشخیصی و درمانی انجام شده را به ادارات بهداشت و درمان نیروها و سازمان‌ها ارسال نمایند.
ماده۹: کارکنان وظیفه‌ای که سواد خواندن و نوشتن ندارند و یا کم‌سواد می‌باشند، باید جداسازی شده و به شکل جداگانه توسط روانشناس ارزیابی شوند (تست روانشناسی برای آنان قرائت و تفهیم شده و افراد پاسخ‌های خود را اعلام کنند تا در برگ نتیجه تست ثبت شود.)
ماده۱۰: در صورت وجود هرگونه ابهام در خصوص اجرای طرح سنجش و ارزیابی سلامت روانی کارکنان وظیفه از طریق سلسله مراتب با فرماندهی یا ادارات بهداشت و درمان سازمان یا نیروی مربوطه (بهداشت روان) تماس و مکاتبه به عمل آید.
اجرکم عندالله و من التوفیق
تذکر: نتیجه اعلام شده مربوط به وضعیت فعلی فرد می‌باشد.
اطلاعات مندرج در این برگه محرمانه بوده و فقط باید در اختیار افراد مسئول قرار گیرد.
