پایانی بر عهدنامه ی ننگین و تجاوزکارانه ی ترکمنچای
اختبار- متاسفانه در سال های اخیر بسیار شاهد تحرکات حکومت باکو در همراهی و پشتیبانی عوامل و گروه های بی هویت و مشوشی که در اندیشه ی خام دزدیدن خاک و فرهنگ و ایجاد دشمنی و شکاف میان مردم شریف ایران هستند بوده ایم.
برگزاری نشستی با عنوان جعلی “آینده آذربایجان ج*ن*و*ب*ی معاصر” از سوی گروهک موهوم و بی وطنی موسوم به “جبهه آزادی ملی آذربایجان ج*ن*و*ب*ی” در هتل “پارک این” باکو که چند نماینده از احزاب و دونماینده پارلمان باکو نیز در آن شرکت کرده بودند، بحث های مربوط به حقوق جمهوری اسلامی ایران نسبت به سرزمین های اشغالی شمال آذربایجان را بار دیگر داغ کرد.
در همین زمینه کمال‌الدین پیرموذن نماینده مردم اردبیل و رئیس مجمع نمایندگان این استان در گفت‌وگو با خبرنگار پارلمانی خبرگزاری فارس، از تلاش برای تهیه طرحی برای بازنگری در قرارداد ترکمچای توسط نمایندگان شمال غرب کشور خبر داد و گفت: نمایندگان آذری زبان مجلس به زودی این طرح را نهایی خواهند کرد.
وی افزود: با توجه به اتمام قرارداد ترکمنچای، مجمع نمایندگان استان‌های شمال غرب کشور مصمم هستند در جهت بازنگری در قرارداد ترکمنچای اقدام کنند.
نماینده مردم اردبیل گفت: تلاش داریم با استفاده از پتانسیل و ظرفیت تمامی صاحب منصبان ذیربط بتوانیم حق مسلم خود را بگیریم.
البته “اتمام” قرارداد ننگین ترکمانچای یک اشتباه رایج در سال های اخیر است و این قرار داد ننگین سقف زمانی نداشته و بدوا برای همیشه تنظیم شده بوده است و طرح مسائلی از جمله انقضای اعتبار صد ساله آن مخصوصا با توجه به انعقاد آن در سال ۱۲۰۶ هجری شمسی که بیش از ۱۸۰ سال از آن می گذرد صحیح نیست ، در فصل پنجم این قرارداد ننگین چنین آمده است:
فصل پنجم- اعلیحضرت پادشاه ممالک ایران برای اثبات دوستی خالصانه که نسبت به اعلیحضرت امپراطور کل ممالک روسیه دارد به این فصل از خود و از عوض اخلاف و ولیعهدان سریر سلطنت ایران تمامی اُلکا و اراضی و جزایری را که در میانهء خط حدود معینه در فصل مذکورهء فوق و قلل برفدار کوه قفقاز و دریای خزر است و کذا جمیع قبایل را چه خیمه‌نشین چه خانه‌دار، که از اهالی و ولایات مذکوره هستند واضحاً و علناً الی الابد مخصوص و متعلق به دولت روسیه می‌داند.
با این وجود پس از وقوع انقلاب کمونیستی اکتبر در روسیه و شکل گیری اتحاد شوروی، لنین رهبر انقلاب و رییس دولت قانونی وقت روسیه همه ی قراردادهای تحمیلی و استعماری حکومت تزاری روسیه را ملغی اعلام کرد، از همین رو در ایران هم دولت صمصام السلطنه از این فرصت استفاده کرد و در ۴ مرداد ۱۲۹۷ هجری شمسی (۲۷ ژوئیه ۱۹۱۸) در مصوبه‌ای الغای قرارداد ترکمانچای و دیگر امتیازات واگذار شده به دولت روسیه تزاری را اعلام نمود و به این نحو بر اساس اراده و مصوبات حکومت های قانونی دو دولت ایران و شوروی بر اساس اصول حقوقی باید قراردادهای ننگین ترکمنچای و به تبع آن گلستان را ملغی و بدون اثر دانست.
البته بحث الغای این قراردادها در جایی که اساس اعتبار چنین عهدنامه های تحمیلی و تجاوزکارانه ای مخدوش و مردود است شاید اصولا محلی نداشته باشد و عرف بین المللی هم هرگز به چنین معاهداتی اعتبار نداده است.
این در حالی است که در طول همه ی این سال ها مردم شریف بخش های اشغال شده ی شمال آذربایجان دل در گرو عشق به میهن و ایران عزیز داشته اند و سند آن قیام مردم ناحیه نخجوان و عبور گروهی آن ها از رود ارس برای رسیدن به خاک میهن است این واقعه در تاریخ ۱۰ دی ماه ۱۳۶۸ (۳۱ دسامبر ۱۹۸۹) با حضور و تجمع هزاران تن از مردم مسلمان نخجوان در کنار رود ارس در منطقه پلدشت، جلفا و… در حاشیه مرزها و با شعارهای «الله اکبر» «لااله الا الله» «یاددان چیخماز ایرانیمیز» (ایرانمان را هرگز فراموش نمی کنیم) رخ داد، مردم با کندن موانع مرزی و سیم خاردارها و درگیری با مرزبانان روسی خواستار پیوستن نخجوان به ایران و الغای معاهده های ننگین گلستان و ترکمانچای بودند، هزاران تن از اهالی با عبور از موانع مرزی و به آب زدن در سرمای کشنده زمستان به خاک ایران وارد شده و از سوی مرزنشینان ایرانی مورد استقبال قرار گرفتند.
در طی جنگ جهانی اول(۱۹۱۸-۱۹۱۴) نیز مردم نخجوان با امضاء ده ها هزار نفری طوماری از ایران خواستند که نخجوان به ایران ملحق گردد که متاسفانه با کارشکنی انگلیس از طرح این موضوع توسط دولت وقت ایران در مجمع سران کشور های جهان جلوگیری شد.
در این سال ها در سکوت دستگاه دیپلماسی کشور ما و در سایه ی صبر و متانت مردم شریف ایران برخی جریانات بی هویت و مشکوک با تولید انبوه جعلیات حتی کوشیده اند حماسه ی ده دی مردم نخجوان را وارونه جلوه داده و دروغی دیگر بر حجم هذیاناتی که هوادارنشان غرغره می کنند بیفزایند.
امروزه بر روی تپه ای در ناحیه ارمنستان که به نام “پاسکویچ” فرمانده نیروهای متجاوز روسیه تزاری در جریان جنگ های منتهی به اشغال سرزمین مان نام گذاری شده است مجسمه ای از این فرمانده روسی نصب شده است و در سالگرد این جنگ از او تجلیل می شود، ظاهرا حتی مجسمه ای از این فرمانده متجاوز روس در سفارت این کشور درتهران نیز نصب است و سالگرد این جنگ در سفارت روسیه در تهران نیز گرامی داشته می شود.
در حال حاضر و مخصوصا با شدت یافتن تحرکات خائنانه ی جریانات بی هویتی که در توهم آلوده ساختن دوستی و پیوستگی عمیق مردم ایران به تعصبات و انشقاقات قومی هستند شایسته است جامعه حقوقی ایران بویژه اساتید و دانشجویان حقوق بین الملل با ورود به بحث و واکاوی اساس این عهد نامه های ننگین و تجاوزکارانه همراه با مسوولان و مردم زمینه ساز بازگشت سرزمین های اشغالی به دامان میهن عزیزمان باشند.
